Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 mei 2025
"Mijn beste vriend," zeide Sancho Panza op deze tegenwerping, "de man, om wien 't hier te doen is, heeft, als ik 't wel begrijp, evenveel recht om te leven als om te sterven. De waarheid redt, de leugen veroordeelt hem. Zeg dus aan de rechters, dat zij voor ditmaal maar genade voor recht moeten laten gelden en den sukkel de vrijheid geven, omdat goeddoen altijd loffelijker is dan kwaaddoen.
Toen werd van alle zijden op arme Chris losgerammeid, de nul van 'n meid, de sukkel die 'n deftige familie op de tong bracht, de stommerik die niet begrijpen kon, dat meneer en mevrouw en de juffrouw 'n luchtje geschept hadden, wat Kobus bezwoer.... Boven liep meneer verwoed op en neer. De torenklok bimde, bamde over 't al slapend dorp.
"Hoever," fluisterde de pastoor den barbier toe, "hoever moet het met Don Quichots waanzin gekomen zijn, dat hij ook het verstand van dezen armen sukkel zoo deerlijk op hol kon brengen!" Nochtans besloten zij, zich geen moeite te geven, om Sancho Panza uit zijn droom te helpen. Zijne ziel werd er niet door in gevaar gebracht, en zij zelven beloofden zich van zijne verdwaasdheid nog vrij wat pret.
LONA. Nou, ga jij je gang maar, sukkel! Maar ben jullie van daag zoo heel alleen? MEVR. BERNICK. Ja, van daag zijn wij alleen. LONA. O, we ontmoetten zoowaar een paar van die "moreelen" op de markt; zij deden of zij het ijselijk druk hadden. Maar we hebben nog heelemaal niet eens samen kunnen praten. Gisteren waren eerst die drie spoorwegmannen hier, en toen kwam die dominee....
En weer kwam die stemming, die een enkele keer over hem was gekomen als een domper: 't gevoel hoe averechts en onzinnig 't leven was ingericht; hoe mislukt hij zelf was, bedorven, een sukkel, die 't nooit verder zou brengen dan tot een paar belachelijke aanloopjes en groote schandelijke nederlagen.
Ik gij beziet mij en ge kent mij, Anatole ik ben een sukkel in uwe oogen en een lasteraar in de oogen van Lazare. Ik ben inderdaad waarlijk een sukkel en een lasteraar. Zoude ik moeten een groot artiest zijn, of zoude ik moeten een heilige zijn, of zoude ik moeten een tapper zijn? Ik loop het loopje van een natuurlijk en noodwendig leven.
„Waarom deed jij zelf ’t niet even Hostein?” „M’n goeie Mevrouw er was geen gelegenheid voor; ’t was hier zoo’n eeuwige consternatie, ik had hem een oogenblik alleen gelaten in mijn kleedkamer, en kwam nog net bijtijds anders was hij stilletjes uitgeknepen.” „Arme sukkel! ik kon ook niet bij hem blijven,’k moest me kleeden voor ’t nastukje.
Piet!" riep Willems in de hoogste verbazing den stotterenden en snikkenden knaap aanziende, terwijl hij moeite had, het »arme sukkel," dat hem op de tong lag, terug te houden. Inderdaad, de spruit van vrouw Snibs, zooals hij daar stond, van verlegenheid zijne handen over de oogen wrijvend, terwijl hij hoog noodig zou gehad hebben een zakdoek te gebruiken, maakte al eene heel droevige figuur.
Met zachte hand liefkoosde zij Bijou en sprak: „Jou kunnen ze nou ook missen als kiespijn, arme sukkel!” Met een blik vol weemoedig verlangen keek de hond naar ’t bord met taart, als dacht hij: „Tienus had met dat brokje wel raad geweten; voor mij is ’t te groot, maar ’k zou toch mijn best doen, als ’k mocht.”
"Ik heb van wapens en van vechten heel geen verstand, en 'k stel dus voor, die dingen liever aan mijn heer Don Quichot over te laten, aan wien dat beter toevertrouwd is. Mij, arme sukkel van een schildknaap, staan de handen daar heel verkeerd toe." "Geen uitvluchten! Geen bezwaren!" schreeuwden al de heeren als met ééne stem.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek