Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 mei 2025
Het was Derk Joosten, de eenige mensch in geheel Schoorl, die hem niet lijden mocht, en dien hij niet kon uitstaan. Want Derk Joosten was een gemeene knaap, en die er niet vies van was het vak van strooper aan dat van jager te verbinden, en hij had hem eenmaal betrapt, daar hij in den laten avond bezig was strikken te zetten, eene liefhebberij, waaromtrent de Schorelaars in een kwaden naam zijn.
"Veel sneeuw is voor de Hazen zeer te vreezen; daar zij, evenals alle andere dieren, betreden paden verkiezen boven ongebaande velden, huppelen zij bij hunne nachtelijke wandelingen het eens betreden paadje velen malen door, om in den strik, dien de sluwe strooper uitspant, of door het schot van een op hen wachtenden wilddief, hun leven jammerlijk te eindigen."
Heftig kwam de eerlijke strooper tegen zulk een veronderstelling op, hij had het aan zich zelf te danken, dat hij steeds trof, maar volstrekt niet aan den Satan. Ook voor de rechters bood hij aan, elke gewenschte proef van zijn schutterskunst af te leggen. Eerst hoorde de pater hem met twijfel, maar later met overtuiging, aan.
"Ja, in 't warme zand," zeide Joan, hem in de rede vallende: "dat zal u weinig letsel gedaan hebben. Het verwondert mij, dat gij nog zoo onbeschaamd zijt, u hier te vertoonen. Als mijn vader u zag, zoudt gij de knuppelslagen niet ontgaan, gij strooper!" "Ik heb Mevrouw toch wel bediend," zeide Teun Wezer, het hoofd op den schouder leggende als een bok die stooten wil.
Deze minachting van hun recht ergerde en verbitterde de poorters der stad, die eindelijk besloten, den roover in eene hinderlaag te vangen; en te oordeelen naar een onlangs ontdekt dokument, gingen zij daarbij al even ongegeneerd te werk als de adellijke strooper zelf.
Levens-manier van eenen Surinaamschen Planter. Verscheiden zoorten van visschen. Besmettelyke ziekten. Zelfsmoord. Ik heb zoo straks gezegd, dat verscheiden Officiers gevogelte aankweekten; maar alle nachten ontnam een onbekende strooper 'er hun verscheiden van.
Immers, een inboorling van de eilanden in den Rijn, die zijn leven lang in de buitenlucht heeft verkeerd, die vijftig jaren achtereen het beroep van visscher en strooper heeft uitgeoefend, zoo iemand dient toch de voorteekenen van goed of slecht weer te kunnen onderscheiden! Nu, als ware hij een almanak, antwoordt hij, dat het best mogelijk den geheelen dag kan regenen.
Ja, zoo gaôt het al in de wereld. Wat zal men doen? Patientie is goed kruid." "Teun Wezer!" herhaalde de jongeling: "die placht een groote strooper te zijn, zoo ik mij wel herinner." "Dat heit oe recht, sinjeur! en dat was zoo wat zijn eenige treftigheid.
"Men nadert," zei de strooper, de beweging makende van zich te verwijderen. De officier lichtte met moeite den arm op en hield hem tegen. "Gij hebt mij 't leven gered. Wie zijt ge?" De strooper antwoordde haastig en zacht: "Ik behoorde evenals gij tot het Fransche leger. Ik moet u verlaten. Zoo men mij vatte, zou men mij dood schieten. Ik heb u het leven gered. Help nu u zelven."
Waarom, eerzame landman, hebt gij het vorige jaar zoovele kraaien en raven gedood? Koop u nu kruit en lood, maak uw geweer schoon, zet uwe vallen gereed en zorg, dat uwe trage honden trouw waken, want de opossum nadert, de strooper is op weg. Hoort gij de kreten van uwe kippen? Eéne der beste is door den sluwen dief medegenomen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek