Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Op den derden dag ontwaakte Stipan Arkadiewitsch Oblonsky Stiwa, zooals hij door zijn vrienden genoemd werd op den gewonen tijd en wel 's morgens om acht uur, doch niet in zijn slaapkamer, maar in zijn studeervertrek op een marokijnlederen sofa.
"'t Is of ik uit het geraas en gestommel van een stoomboot hier aan een stillen oever...." Op dat oogenblik trad Agasija Michailowna met ingemaakte vruchten binnen. "Ach, Agasija Michailowna," zeide Stipan en kuste de toppen zijner dikke vingers, "wat hebt ge ons een heerlijken ganzebout gebracht!
"Dat uit den rechter loop was een slecht schot," beweerde Stipan, terwijl hij de buks op nieuw laadde. "St. st. Daar vliegt weer wat!" En werkelijk daar weerklonk weer schel en snel op elkander volgend geschreeuw. Twee spelende houtsnippen, die elkander vervolgden, streken krijschend boven de hoofden der jagers heen.
Maar toen Stipan Arkadiewitsch, die kort na hem heenging, hem buiten op de trap inhaalde, hem bij zich riep en vroeg, hoe hij in de school de tusschenuren doorbracht, liet zich Serëscha, omdat hem de tegenwoordigheid zijns vaders niet stoorde, met hem in een gesprek in. "Wij spelen nu altijd spoorweg," antwoordde hij.
Zonder hem tot het einde toe aan te hooren, legde Stipan welwillend de hand op den arm van den secretaris en sprak, terwijl een lach de scherpte zijner woorden verzachtte: "Neen, gij moet het doen, zooals ik het u gezegd heb," en terwijl hij hem beknopt uitlegde, hoe hij de zaak opvatte, schoof hij de acten ter zijde en voegde er bij: "Doe het nu als je blieft precies zoo, Sacharnikizitsch!"
Maar dat was ook recht goed, want toen Stipan door de eetzaal ging, bemerkte hij dadelijk, dat de portwijn en sherry van Depré en niet van Lewé gehaald waren; hij gebood daarom den koetsier nog aanstonds naar Lewé te rijden. In de eetzaal ontmoette Lewin hem. "Kom ik te laat?" "Wanneer kom je niet te laat?" antwoordde Stipan en nam Lewins arm onder den zijnen. "Heb je groot gezelschap?
Doch al had ook Karenin zijn zwager deze plaats niet bezorgd, dan zou Stiwa Oblonsky toch door een aantal andere personen, broeders, zusters, ooms en nichten deze of een dergelijke betrekking met zes duizend roebels inkomen, die hij noodig had, gevonden hebben; want hoewel zijn vrouw vermogen aangebracht had, waren zijn financiën altijd in de war. Stipan was aan half Moskou en Petersburg verwant.
Zelfs Sergej Iwanowitsch, die juist de trap opging, scheen hem onaangenaam om de geveinsde vriendelijkheid, waarmee hij Stipan Arkadiewitsch ontving, hoewel Lewin toch wist, dat zijn broeder Oblonsky volstrekt niet lief had of achtte.
"Wat ben ik blij, dat ik je gevonden heb. Nu zal ik toch eens achter al die geheimen komen, die je hier bezig houden. Neen, waarlijk! ik benijd je. Welk een huis! Hoe prettig is hier alles! Helder en vriendelijk!" sprak Stipan, geheel vergetend, dat het niet altijd lente en niet elken dag zoo helder en zonnig was.
Wat wil je daarmede zeggen?" vroeg hij in het Fransch en schoof zijn das om den blanken hals terecht. "Neen, gij moogt niet meer weigeren: wij rekenen allen op je." "Ik wil daarmede zeggen, dat ik niet bij u komen kan, omdat de familiebetrekking tusschen ons zal ophouden." "Wat? wat bedoelt ge? Waarom?" riep Stipan met een krampachtig lachje uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek