United States or Iran ? Vote for the TOP Country of the Week !
Stipan Arkadiewitsch werd door allen, die hem kenden, niet alleen om zijn vroolijk, goedhartig karakter en zijn stipte eerlijkheid bemind, maar in zijn aangenaam, net uiterlijk, zijn glinsterende oogen, donkere wenkbrauwen en haar en de frischheid van zijn gelaat lag iets, dat ieder voor hem innam. "Aha! Stiwa! Oblonsky! Daar is hij weer!" klonk het vroolijk, als iemand hem ontmoette.
Tegen tien uur zaten de oude vorst, Sergej Iwanowitsch en Stipan Arkadiewitsch bij Lewin in de kamer en spraken met elkander over de kraamvrouw en andere dingen. Lewin hoorde het zwijgend aan en, terwijl hij zich onwillekeurig al het gebeurde vertegenwoordigde, dacht hij aan zich zelf, aan zijn vrouw en aan zijn zoon. Het was hem, alsof sedert den vorigen dag honderd jaren waren verloopen.
Maar juist dit lachen herinnerde hem terstond aan het voorgevallene en stemde hem ernstig. Zij schoven iets voor en lieten dat vallen. "Ik zei het immers wel, wij mogen de passagiers niet boven op de kap zetten," riep het meisje in het Engelsch. "Nu kun jij ze er weer opzetten, hoor!" "Ach, ach! alles is in de war," dacht Stipan; "daar loopen de kinderen nu alleen door het huis rond."
Stipan Arkadiewitsch zat in Karenins kabinet en hoorde diens gronden aan over de slechte inrichting van Ruslands finantiewezen, terwijl hij met geduld op het oogenblik wachtte, dat hij zijn rede eindigde, om dan dadelijk met hem over zijn zuster en zijn eigen aangelegenheid te spreken.
"Ja, als het maar een dwaling was...." "Met je verlof, ik begrijp je," viel Stipan hem in de rede; "voorzeker ... maar één ding: men mag zich niet overijlen ... in geen geval overijlen!" "Ik heb mij niet overijld," antwoordde Karenin op koelen toon. "En in zulke zaken kan men ook niemand om raad vragen. Ik ben vastbesloten...."
"Ziet u, dat wordt zoo gedaan: Twee gaan op een bank zitten, dat zijn de passagiers, en een staat op den bank, de anderen spannen zich er voor. of alleen met de handen of met de gordelriemen. En dan gaat het door alle kamers. De deuren zijn al vooraf opengezet. Het moeilijkste is het daarbij conducteur te zijn." "Dat is zeker degene die staat?" vroeg Stipan lachend.
Dit scheen bij hem nog meer, toen hij zag, hoe hij op de balkontrap, waar zich groot en klein verzameld had, op een beleefde en galante wijze Kitty's hand kuste. "Ik ben uw vrouws neef, oude kennissen!" zei Wassenka, Lewins hand stevig drukkend. "Is er veel wild?" vroeg Stipan reeds aan Lewin, hem nauwelijks tijd latend om ieder te begroeten. "Wij hebben vreeselijke plannen met hem! Hier, Tania!
"Ja, rijden is beter," sprak Stipan en nam plaats in het voertuig. Hij wikkelde zijn voeten in een tijgervel en stak een sigaar op. "Hoe is het toch mogelijk, dat ge niet rookt. Een sigaar is niet slechts een genot, maar de kroon van het genot. Dit is een leventje! Heerlijk! Zoo zou ik altijd willen leven!" "En wat verhindert je het te doen?" vroeg Lewin glimlachend.
Maar Stipan liet haar, volgens zijn gewoonte, plaats nemen, luisterde zonder haar in de rede te vallen, gaf haar een uitvoerigen raad, tot wien en waarheen zij zich moest wenden, en schreef zelfs voor haar met groote, duidelijke hand vlug een briefje aan dengene, die haar wellicht zou kunnen helpen.
Stipan was nog niet aan den poel gekomen, toen een groote snip er uit vloog. Wesslowsky schoot langs hem heen en de vogel vloog op een ongemaaide weide. Kraak vond hem daar weer, joeg hem op en Wesslowsky schoot hem neder. Daarop keerde hij naar den wagen terug. "Nu moet gij gaan en ik blijf bij de paarden," zeide hij tot Lewin. De lust om ook aan de jacht deel te nemen werd Lewin te sterk.
Woord Van De Dag