Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Ik vind dus dat die preeken ongelyk hadden. En dat vind ik van veel preeken. Na met 'n bevend stemmetje den man te hebben opgegeven hoe-i heette, verstopte Wouter z'n misdadig geluk onder 't helend kieltje, en vloog de deur uit, schichtig als 'n kat die haar prooi beet heeft, nadat ze "uren lang gedoken zat." Een kort hoofdstuk in vyf deelen. 1e.
Men kon hem, in de diepte van het zaaltje, van de straat af zien zitten, toen Jans de deur open had gemaakt voor een juffrouw die zij niet kende. Is mevrouw thuis? vroeg een hoog stemmetje. Jawel, jufvrouw. Zoû 'k mevrouw ook even kunnen zien? De oude Jans keerde zich om, en, terwijl zij haar hand om de kruk van de voorkamerdeur schoof, andwoordde zij.
"Juffertje!" zei ik: "het hangt van mij af, om te blijven leven; maar dan moet ik dienst nemen bij uw vader; en zie je, dat kan ik nu zoo maar niet met mijn geweten overeenbrengen." "En waarom niet?" vroeg zij, met een heel natuurlijk stemmetje. "Ja!" zei ik zoo, "om dat rooversbedrijf, dat strijdt zoo wat tegen goddelijke en menschelijke wetten."
Zelf was 'r mondje 'n volwreven groezel, zóo als ze gesmuld had. "Oome tante die zeit" maar 'r stemmetje zakte in doezel van lachen oom in z'n bed met slaap-dikke oogen en 'n punt van z'n teen 'n kokkert van 'n teen net de néús van Suikerpeer... "Nou w
"Is uwé meheer Willebram, als ik vragen mag?" vroeg een zwak, pieperig stemmetje, blijkbaar toebehoorende aan iemand, die nog nooit een onbekende van de diligence gehaald had. De vraag was tot den commissaris van politie gericht. "Benje d......mal, kerel", zei de commissaris van politie. "Moet hij uit dezen wagen komen?" vroeg op hupschen toon de man van het maagdelijk metaal.
"Veel smaak, veel smaak!" riep een wijs burgerheer, die een dwarsfluit blies. "Smaak?" riep een klein heertje, dat zich juist aan een heet glas punch brandde, met een pieperig stemmetje, "smaak? geen zier smaak! al den duivel vlugheid, kunstjes, brille." "Een mooie piano, niet waar?" hoorde ik in een anderen hoek, uit den mond van een werkend lid.
"Toovenaar," zei ze met een vleiend stemmetje, "waarom zit je hier zoo alleen? Heb je geen plezier? Toe, dans eens met me!" De toovenaar keek eerst met een heel boos gezicht op; maar toen hij het lieve Goudkindje zag, moest hij toch lachen. En wezenlijk: hij stond op, legde zijn boek zoolang onder het kussen en begon met Goudkindje in 't rond te dansen.
Voor het eerst van haar leven was Sprotje zich bewust brutaal te zijn geweest, en zij vond er een genoegen in, het geweest te zijn. Toen de tweede Vrijdag in dezen dienst aanbrak, zei ze met een geniepig-stil stemmetje: as dat ze van middag maar tot drie uur zou kenne blijve, want as dat ze naar de catechesatie most....
Een jonge dame, een bleek mager meisje, heel in 't zwart gekleed, zoû nu iets doen. Deze maakte geen enkel exkuus, maar, na een paar heeren verzocht te hebben een eindje op-zij te gaan staan, om dat ze dan vrijer was in haar gebaren, begon ze met een hel stemmetje een burgerlijk deuntje:
Hier, klonk zacht een zwak stemmetje. Ge moet binnen komen, Fons es doar weere. Maar Lisatje kwam niet. Wa steekt ze zij in heur heufd! pruttelde de moeder. Toe, Fons, goa zelve ne kier zien. Schoorvoetend ging Fonske 't tuintje in. Het was een heel klein tuintje, een paadje tusschen palmboompjes en klapbes-struiken, met aan het eind een bloemenpriëeltje.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek