Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 18 juli 2025
Engel had een stemmetje, zoo helder als kristal; de jongen deed dan ook, dag in, dag uit, niets dan zingen. In huis, aan den oever der rivier, in het woud, op de weide, liet hij de eenvoudige volksliederen weerklinken, die herders en herderinnen, knapen en meisjes hem leerden, als zij bloemen plukten of hout sprokkelden.
Dat lieve stemmetje had de gewone uitwerking: en de omstandigheid, die zijn nicht hem mededeelde, scheen den ouden Heer een pak van 't hart te nemen. "Zoo!" zeide hij, "had je hem nooit meer gezien?
»Och wat!" gilde het stemmetje van den barbier nu weer. »Hoe korter reis en hoe minder manschap hoe voordeeliger voor de reeders. Die zullen dus meer schepen gaan bouwen, er zullen meer reizen worden gemaakt en ten slotte worden de zeelui er nog beter in plaats van slechter van." »Ja, als het de reeders goed gaat," zei weer een ander, »dan varen ook de zeelui daar wel bij."
Zonder de geringste aarzeling liep hij naar binnen, en na den ingang van een huis te hebben bereikt, riep hij met een zwak stemmetje: "Ik zou gaarne beleefd inlichtingen willen ontvangen." Prins Sanjo hoorde zelf het stemmetje, en het duurde eenigen tijd, eer hij kon ontdekken, waar het geluid van daan kwam.
»Wel neen!" sprak Marieken, thans weer met haar welluidend stemmetje als vanouds: »Nu is alles behouden. Want nu, Justus, zijn wij =beiden= gehoorzaam geweest aan het parool. Nu staat er niemand meer tusschen ons. Na déze beproeving kan niets ons meer vervreemden." Aan elke historie pleegt een slot te zijn. Hoe, indien wij déze eens zónder lieten?
En Fritsjes lief stemmetje klonk hier tusschen door. "Julia een lief poesje, hè, mammi?" Julia, die blijkbaar verlegen werd onder zooveel lof, haar door Dora toegezwaaid, liet zich zacht van Nels schouder glijden en zocht een plaatsje op den hoek van den schoorsteenmantel. "Mogen we nu de kanaries eens zien?" vroeg Bob, toen 't ontbijt was afgeloopen.
Iets als eene wroeging omving hem dan wanneer hij Jeanne, alleen, boven met den dokter hoorde praten en Dora met haar zeurig stemmetje hoorde krijten, als het kind tegenstribbelde en zich niet wilde laten onderzoeken, maar toch: hij stond op; alle doktoren waren kwakzalvers, die hem wel veel wijsheid konden vertellen, maar die hem, als hij ziek was, toch niet genezen konden....
Elisabeth, of Bets, zooals ieder haar noemde, was een blozend, blond dertienjarig kind, wat verlegen, met heldere oogen, een zacht stemmetje en een vriendelijke uitdrukking, die zelden verstoord werd.
Daar op eens, toen 't vers juist op zijn allermooist was, klonk er heel duidelijk door de stilte van den avond: "Tik, tik, tik, tik!" "Wat is dat?" riep de man met het vers. "Tik, tik, tik, tik!" "Wat is dat?" riepen allen. Hilda was verschrikt opgesprongen. Zij behoefde niets te vragen, zij had dadelijk wel begrepen, wie daar met zijn helder stemmetje tik, tik gezegd had.
Ik kan tòch niet leeren, om net als de menschen, te praten over wat ik nièt denk, en te zwijgen over wat ik wèl denk!... Vaarwel! En 't stemmetje van 't viooltje kroop weg in haar keeltje. Ze wist, dat ze de waarheid sprak; maar 't zou haar toch hard vallen, weer alleen te zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek