Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 11 juni 2025
»Na den brand," antwoordde Eliëzer op stelligen toon, »want ik heb hem den volgenden morgen nog gezien." De jonge Boer zeide niets, maar hij dacht er over na, dat de brief aan zijn ouders, meegegeven met Jack, zijn bestemming evenmin had bereikt als de brief van zijn moeder aan hem, en terwijl Jack beweerde, voor den brand vertrokken te zijn, had Eliëzer hem na den brand nog in de buurt gezien.
Wat verbeeldt ze d’r eigen wel?” Het „mensch”, dat Jaantjes ontevredenheid opwekte, was juist weer in de slaapkamer met Mevrouw aan ’t onderhandelen en verzekerde op stelligen toon: „dat ’t vandaag posetief nog gebeuren zou en dat meneer den meester maar vast moest gaan waarschuwen.”
Dezelve bestondt uit zestig mannen, zoo zwarten, als blanken, en bragt ons stelligen last mede, om het leger op te breken, en des anderen daags morgens naar de Peréca te trekken. Den geheelen nacht bevondt zig eene goede meenigte volks in hinderlagen. Den volgenden dag was ieder voor het opkomen der zon gereed, en echter verlieten wy onze legerplaats zeer laat.
"Hoe het ook zij," meende de matroos, "even waar als ik ben Bonadventure Pencroff, van Vineyard, is onze Bonadventure zonder ons in zee geweest." De matroos sprak op zulk een stelligen toon dat noch Spilett, noch Harbert hem konden tegenspreken. Het was dus waarschijnlijk dat het vaartuig meer of min verplaatst was, sedert dat Pencroff het in de Ballonhaven had vastgemeerd.
»Eliëzers oogen kijken nog even scherp als dertig jaar geleden," verklaarde Jansen op stelligen toon. »Ik ben nog niet overtuigd," zeide de oude Kloppers.
Dit vermoeden van Old Firehand was niet zoo geheel en al mis; want de Apache had de Utahs bespied op het oogenblik, toen pas de zwemwedstrijd begonnen was. Winnetou antwoordde op zulk een stelligen toon, alsof hij er bij gestaan en alles gezien had: "Neen, zij willen hen niet verdrinken; maar het is een zwemwedstrijd om het leven." "Hebt gij reden om dat te vermoeden?"
Het verwonderde hem echter, dat tante Martje sprak van een vroegeren, door haar geschreven brief. »Dit is de eerste brief, dien ik van Waterfontein ontvang," zeide hij verbaasd. »Toch is het de tweede, dien uw moeder aan u schrijft," zeide het meesterke; »ik heb zelf den eersten brief op de post gebracht." »Hij is nooit in mijn bezit gekomen," zeide Frits op stelligen toon.
"Gij komt van Leiden, Willem?" begon de Prinses-weduwe half op vragenden, half op stelligen toon. "Om u te dienen, grootmoeder," antwoordde de vorstelijke knaap, terwijl hij verlegen met de karwats speelde, die hij nog in de hand hield. "Gij komt te laat, mijn jongen!" hernam de Prinses. "Hare Koninklijke Hoogheid heeft goedgevonden vroeg af te reizen en haastig voort te trekken.
"Waar we zijn?" zei Dick Sand driftig. "We kunnen nu niet verder dan drie mijlen van de hacienda meer af zijn. Maar ik wilde den kortsten weg door het bosch nemen en ik heb misschien ongelijk gehad!" "Misschien!" herhaalde Dick Sand. "'t Zou dunkt me niet kwaad zijn als ik vooruit ging," zei Harris. "Neen, mijnheer Harris, we gaan niet van elkaar," antwoordde Dick Sand op stelligen toon.
»Neen, nog van daag," hernam het meesterke op den meest stelligen toon. »Doch dit is slechts een zwakke schaduw van de liefde, die God koestert voor zijn Zoon, en indien gij in dien Zoon niet gelooft, dan acht gij het bloed des Nieuwen Testaments onrein, dan verwerpt gij dien zoon als uw Heiland, en handelt gij lijnrecht in tegen den kern, de pit, het hart van Gods raadsbesluit, dat de eer van zijn Zoon beoogt."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek