Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 mei 2025
"Door te werken, begrijp je? en als ik dan van de universiteit komt met 'laud, of misschien met 'prae ceteris, en haar tegenkom met haar ellendigen telegrafist, dan zal ik haar aankijken zooals je weet, dat ik kijken kan, en dat zal mijn wraak zijn." Abraham fronste de wenkbrauwen, zoodat ze ineen liepen en staarde Marius aan; en hij voelde dat dit de vreeselijkste wraak wezen zou.
Heb ik Louise, dat goede eenvoudige kind, niet bijna alle dagen met tranen in de oogen gezien, en was het mij dan niet telkens alsof ik in een zwarten nacht staarde; alsof ik op een slagveld was met kermenden en lijken overdekt, terwijl de raven akelig krasten in 't rond?
Ik besteedde maar enkele minuten aan mijn middagmaal, aan rusten slechts een uur of wat, was onverschillig voor regen of wind, en van het dek niet af te slaan. Dan hing ik eens vóór dan achter op het dek over de verschansing, en staarde met begeerige blikken op 't schuimende kielwater, dat zoover het oog reikte achter het schip te zien was.
De krankzinnige staarde wezenloos naar de leegte op zijn schip. Hij was alles wat den vorigen dag gebeurd was al weer vergeten en wandelde volslagen onverschillig over het dek heen en weer, tot een nieuwe indruk zijn opmerkzaamheid weer wakker maakte. Hij zag van den wal een boot afsteken met verscheidene ambtenaren er in.
Het was thands dat ik den overgang der vlakken, en door dezen, de omwenteling, kennelijker onderscheidde. Lang staarde ik dit nieuwe schouwspel met verwondering aan. De geheele schijf had echter minder verscheidenheid van licht dan wanneer zy minder vol was, en de vlakken waren dus gedeeltelijk flaauwer.
En hoe dikwijls deelde ik niet in de ontroering van de officieren en van de equipage als een dartele walvisch soms zijn zwarten rug uit de golven omhoog stak. In een oogenblik was dan het dek vol; officieren en matrozen stormden door de luiken naar boven. Elk staarde met hijgende borst en vorschend oog naar den gang van het dier.
Hij ook hij zou het willen opschrijven.... of ten minste wilde hij het uiten.... als een toekomstigen dwang, dien hij zichzelf oplegde. Maar telkens als hij weer in dat onschuldige gelaat staarde, verstomden hem de woorden op de lippen.... O God, neen, het was onmogelijk onmogelijk!
De vreugde over de behaalde overwinning liet hem tot allerlei dwaze dingen . Geheel staarde hij langen tijd het portret zijner moeder aan. »Dan klimmen wij de heuvlen vroolijk op, En staren, diep , van hunnen top." Gebieden gelasten bevelen. Zijn wil aan zijn ondergeschikten kenbaar maken, opdat zij zich daardoor bij hun handelingen laten leiden.
"Het gebeurt meer, dat er dan toch onweer komt men zegt wel eens uit een onbewolkten hemel." "Kom vader! dat zal wel nooit gebeuren." De man antwoordde niet. Hij staarde voor zich uit. Toen zag de doode, dat in de verte de avond kwam. Het zonlicht aan den horizon werd mat-rood gesluierd, een huivering beefde door het graan, en het groen der boomen werd donkerder, ervoor was een violette tint.
"'t Komt wel allemaal hiér op neer," zuchtte Eduard, "dat ik zelf niets dan aantrekkelijkheden voor-'n-oogenblik heb; geen fond, dat altijd waarde houdt." "O, wijze man; meen je jezelf te kennen?" plaagde Go. En met 'n heerlijk-vertrouwend lachje staarde ze over 't lichte land, of ze in de toekomst zag.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek