Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 oktober 2025
Op het plein maakte deze groep halt, en onder hoonend geschreeuw werd de Vierkleur aan flarden gescheurd. »Zie zoo, nu zijn de Boeren verloren!" spotte de Amerikaan; »en met zulke schepsels wil je de overwinning behalen, Marling?" Charles zeide niets; zijn wenkbrauwen fronsten zich. Nog een paar wenkbrauwen fronsten zich boven hem. Lena liet het gordijn vallen.
"'t Is een speciale vriend van hem!" spotte Li. "Ik heb wel van hem gelezen," zei La. "Hij maakte jaren lang het Andalusische hoogland, tusschen Jerez en Almeria, onveilig, maar de Spaansche Regeering heeft hem ten slotte zoo weten op te jagen, dat hij de zee overgestoken is. Niemand wist waarheen hij verdwenen was, maar Nof heeft dus zijn schuilplaats ontdekt." "Helaas ja!" zei Nof.
De varkensslachter strekte zijn touw langs de wijdgespreide armen uit: »Wat dunkt je, menschen, zou het lang genoeg zijn?" vroeg hij met een boosaardigen lach. »Er schiet nog best een eindje voor Devilliers-Duterrage over!" spotte een half dronken schippersgast. Een daverend vreugdgebrul klonk als goedkeurend antwoord.
"Ik vraag wat dat beduidt?" herhaalde hij. "Ja, dat zou ik ook wel willen weten," spotte Beerencreutz. "Mag ik weten wat het beteekent, dat de vrouw van Henrik Dohna niet met Gösta Berling dansen wil?" De graaf zag zijn echtgenoote vragend aan. "Ik kon niet, Henrik," barstte zij uit. "Ik kon niet met hem dansen, noch met een van de anderen.
"Meent gij dan dat de vervloekte Denemarker uit zijn graf zal opstaan om u den nek te breken?" spotte Burchard Knap, tot groote ergernis zijner gezellen. De gevangene knikte bevestigend, terwijl hij zuchtend een kruis maakte. "Maar wees duidelijk; wat wilt gij zeggen?" mompelden vele Kerels, door zijne vreemde houding en eindelooze vervaardheid getroffen.
Hij lachte. Moederlijk hart?? spotte hij. Ze zijn allerliefst. Ze doen je eer aan. En Manlius ook, in de Aegeïsche zee. Je kinderen-van-liefde.... Je tweelingen. Je spruiten-van-hartstocht. Ze zijn móoi.... Ga morgen zelve maar zien hoe goed ze spelen.... Ja.... zeide zij, met een lachje blij. Het was een verschiet van blijheid, even, tusschen de angsten door: het Feest van morgen, de Megalezia!
"En waarom dan geschonken, vriendje?" vroeg Stipan Arkadiewitsch met een goedhartig lachje, want hij wist, dat Lewin nu in een stemming was om alles af te keuren. "Omdat het bosch op zijn minst vijf honderd roebels per desjatine waard is," antwoordde Lewin. "Oho, jelui landjonkers!" spotte Stipan. "Wat zijn wij stadslui toch dwaze menschen!
En ik voelde werkelijk mijn arm, die naar haar toe wilde en pijn deed, omdat ik hem tegenhield. Doe dat niet, hou je stil, waarschuwde een andere stem in mij; en die nuchtere, koele stem des verstands verstijfde mij, deed mij ijzen. En dan was er ook nog een derde stem, een raadselachtige, die nooit iets duidelijks zei, maar aldoor glimlachte en spotte.
Hij heeft ons geduld en zelfbeheersching geleerd; die stelde hij bij ons dikwijls zwaar op de proef. Materialistisch als hij is, kon hij vreeselijk tekeer gaan tegen hetgeen ons lief en dierbaar is. Als hij zoo tergend spotte en afbrak, dan kostte het ons dikwijls moeite om ons kalm te houden.
"Geef 'm mijn voor 'n gulde", smoezelde Klaroen en in opstuivenden lach: "voor 'n goppe-jas." "'t Lijk wel 'n leere-lap, verdomd!" , spotte Moppes, steen zachtjens aanduwend over den zoetkring van zijn schijf. "Kijk daar-is 'n lap", streelde het joodje, de hand in vleiend gewrijf over de lap: "'n sjijne lap voor 'n broek 'n pr
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek