Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
"Wat is 'r met de dienstbode van Zwaluw?" , vroeg-ie. "O bùrgemeester bùrgemeester!" nok-griende de ouwe meid, zwaar onder 'r bovenrok gebarend, om 'r zakdoek te grijpen: "O, de hééle femilie is weg en Kobus de stéker wil me molle!" De burgemeester keek somber. Na den brand in de logeerkamer was-ie 'n weinig achterdochtig gebleven. Nu spookte 't weer.
De geleefde dag met zijn wonderlijk volzijn van indrukken spookte wel na in zijn hoofd, maar nooit kwam een indruk bij hem terug die niet andere opriep; als schimmen waren ze dan nu ook weêr komen dolen, sommige al zoo lang geleden geleefd. Daar waren donkere herinneringen uit zijn kindsheid, ze waren uitgesleten en vaag, als spiegelbeelden op den achterwand van een verweerd foelieglas.
"Dat is een slecht teeken", zeide de pappas. Een jaar lang spookte de ziel van Makalakis om de naburige huizen. Eindelijk ging men den pappas halen en groef men het lijk op. Het lichaam was geheel zwart, maar overigens ongeschonden, als ware hij den vorigen dag gestorven. "Wij zullen den bisschop halen", sprak de pappas.
Bij het kleine schijnsel van haar veiligheids-pitje spookte de huiskamer zwart en schemerros en zij was er bang, bang voor het duister, bang voor de plotselinge lichtschimmen, bang voor den zwarten bout, die over het blind zat, en nog banger dien er af te nemen en de rinkelende glasdeur te openen op de nachtelijke waranda.
Daarenboven had het den naam dat het er spookte, misschien een gevolg van Amrah's ronddwalen door de verschillende kamers, of op het platte dak. Kon hij haar te spreken krijgen, wie weet of zij hem niet eenig licht zou kunnen verschaffen, en daarom had hij besloten nog hedenavond tot haar te gaan. De avond was gevallen, toen Ben-Hur opstond en van den berg afdaalde.
Op het kerkhof, terwijl hij weer achter het lijk te voet tusschen de vele prachtzerken heenstapte, herkwam in zijne hersens dat sterke bonzen van dezen morgen. Was het dat de scheiding hem nu duidelijker en pijnlijker docht? Er spookte iets om hem, iets dat hier in de lucht hing, dat bedeeld was met de groote rustigheid van deze aarde, zoo zeldzaam door hem betreden.
Je draagt dat altijd bij je? vroeg hij zacht. Ja! fluisterde zij bijna onhoorbaar. Altijd. Het is me heilig en daarom, Lawrence, o, daarom kan het nooit zijn! De gedachte aan hem zou zich te veel tusschen ons stellen. Ik zou gelukkig met je kunnen zijn, wanneer die gedachte niet in me spookte!
Al keek ze met koppige aandacht naar 't verfrommeld wezen van de oude dame, ze zag dat wezen niet en sterk spookte in hare hersens 't zicht van haar verloren vreugde. Ze probeerde dan zich buiten 't bereik van hare foltering te helpen met spreken. Ze wilde eene lichte conversatie beginnen en zei blozend entwat over 't liefelijke weer. Een schoone oogst, niet waar, mevrouw? Ja.
Velen hunner toch hadden eenen vader, eenen broeder of eenen vriend zien martelen, en dit schouwspel spookte als eene onverwinnelijke nachtmare voor hunne oogen. Wel zwoeren zij daarom niet min onversaagd te zullen strijden, ja, zelfs hunne dierbare dooden op den vijand te willen wreken; maar hun hart was vervuld met deernis en verdriet, en hun ontsprongen tranen ondanks hunnen wil.
Wat vooral in Juffrouw Kruse's verstandig kopje spookte, was een voortdurend toenemende verbazing over de tegenwoordige jeugd; maar ze verwonderde zich niet, als andere oude vrouwen over de dwaasheid en lichtzinnigheid van de jonge menschen, integendeel, ze kon niet begrijpen waarom de jonge menschen zoo zwaar op de hand geworden waren en zich 't leven zoo zuur maakten.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek