Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 10 mei 2025


En zijn heraut was een brief in het lange spichtige handschrift van den heer Skinner. "Het nieuwe Broeisel is uit," schreef de heer Skinner, "en ik kan niet zeggen dat ze me bijzonder bevallen. Groeien erg spichtig op heelemaal niet zooals dat andere toom was, vóór u uw laatste orders gaf. De anderen, vóór de kat ze te pakke kreeg, waren flinke, tierige kuikens, maar deze groeie als distels.

Hij behoorde tot het soort van menschen, zooals een ex-zeeman die in een woning van den heer W. W. Jacobs te Dunton Green woonde, mij vertelde, met een voorzichtige gewichtigheid in zijn optreden, niet ongewoon in die streken die tòch eenmaal "naar de haaien gaan," en wat betreft die verscheurende dieren, dat Skinner in staat was "om een vuur het licht uit te blazen."

Het heldere daglicht deed weliswaar de groeiende slordigheid en vuilheid der Skinners duidelijker dan ooit zien, doch zijn aanmerkingen waren zeer zacht. De schotten van verscheidene hokken waren in staat van verval, doch hij scheen den uitleg van Skinner zeer geldig te vinden, toen deze hem in vertrouwen mededeelde, "dat 't 'n hond of een foth of ietsth dergelijkth wath dat 't dee."

"Waar zijn de wagens?" zeide Cossar, te voorschijn komend uit een warbos van reusachtige kanariekruid-bladen. Het bleek tot Redwood's verbazing, ten eerste, dat er niemand doodgeschoten was, en ten tweede dat de trollen en de wagen wel een vijftig pas verplaatst waren, en nu met ineengeloopen wielen in den verwoesten moestuin van Skinner stonden.

"Ratten?" "Ja, ratten. Skinner had bij slot van rekening toch gelijk!" "Wat bedoel je?" "Hoe kan ik dat zeggen vóór ik een krant heb? Groote Ratten. Goeie God. Als ze hem maar niet opgegeten hebben!" Hij keek rond naar zijn hoed en besloot dan maar zonder hoed te gaan.

Blijkbaar oude heer," zei Redwood. "Maar het is toch vreemd dat een kind " Hij las een paar regels verder, en kreeg plotseling een ingeving. "Bij den hemel!" zei hij. "Dat is mijn verdwenen juffrouw Skinner!" Hij overviel haar plotseling den volgenden dag in den namiddag. Zij was bezig uien te trekken in het tuintje voor haar dochter's huisje, toen zij hem zag aankomen door het tuinhek.

Juffrouw Skinner mompelde iets van "als uwes dat denkt, meneer," en "is er vast bij ongeluk tusschen geraakt.... dacht niet dat 't kwaad kon as 'k 'em er 'n beetje van gaf," en aldus met behulp van allerlei buigzame gebaren beduidde zij hem dat ze hem begreep. En aldus ging het kind voort met groeien. "Feitelijk," zei Lady Wondershoot, "heeft hij ieder kalf in het dorp opgegeten.

"Maar dan zal het aan 't groeien gaan," zei de heer Bensington. "Het gróéit al. Zevenentwintig ons verleden week... Nu moet je Winkles 'es hooren. "Ligt alleen aan de behandeling," zei hij. "Wel allemachtig! precies 't zelfde zei Skinner!" Redwood keek nog eens naar het kuiken. "'t Moeilijke van de zaak is, om het aan den gang te houden.

Wat mij in de literatuur over dit punt verbaasde, was dat Ralston Skinner in zijn Source of Measures, waar hij toch groote blijken gaf van intuïtief esoterisch weten, een gedeelte van dit werk aan hetzelfde denkbeeld wijdt. En toch was het voor mij zeker, dat de symboliseering van de pi waarde in de pyramide een diepere beteekenis moest hebben.

Hoewel H. P. Blavatsky het niet eens is met de theorieën van Parker en Piazzi Smyth, en zelfs vrij uitvoerig de beweringen van Parker met betrekking tot de quadratuur van den cirkel bestrijdt, en bemerkt dat de opmetingen van Smyth ook niet ten volle vertrouwen verdienen, zegt zij dat Ralston Skinner onmiskenbaar een of zelfs twee der sleutels tot dit stelsel ontdekt heeft, maar meer ondanks de theorieën der beide genoemde schrijvers en dank zij zijn eigen genie.

Woord Van De Dag

kiest

Anderen Op Zoek