Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 13 november 2025


Francine was ook van dezelfde meening; maar ze begreep niet recht goed wat de pastoor bedoelde met dat "iets heel bijzonders." Misschien begreep ze 't te goed, want zij dierf niet aandringen en liet aan het toeval over den tijd te schikken en hare woorden te regelen. Pastoor Doening was tevreden dat hij haar geestje aandachtig had gemaakt. Ze werden seffens binnen de gevangenis toegelaten.

"Was het niet het vermaak, eenige oogenblikken in uw gezelschap te mogen doorbrengen, ik trok seffens en zonder omzien terug naar Moll." "Ik begrijp, zoo is altoos de eerste indruk, maar hij gaat spoedig voorbij. Wij zullen eene goede pint te zamen drinken, ginder achter den hoek in den Toren. Gij moet het uithangbord opgemerkt hebben. Daar komen vele onder-officiers.

Niet onecht is zijn wee, maar diep en overdadig. Zijn geest echter zoekt het theatrale gebaar, dat zijn wee vertolken moet. Wel strijdt seffens zijn geest tegen die verzoeking, seffens daarop hertracht heimelijk de bezorgde gedachte naar 't uiterlijk verdriet.

Tante Olympe had seffens de voorkamerdeur geopend en was aan 't babbelen met Wiezeken van een popje met djentige dracht en met twee drollige bulten.

Het publiek trok reeds weg toen zij de geduldig-wachtende ouders vervoegden. Awel jongen, wat hebt gij Marieken toch zoo te vertellen gehad? wierp de loodgieter op. En in den donkeren nogal, plaagde Snepvangers die het minst argwaan had. Dat zal ik seffens bij Mariekens' ouders verklaren, zei de drogist gewichtig. Maar 't is al zoo laat, Antoine, wacht tot morgen. Neen Mama!

In hooger wijken was 't, bezij de eenvervige huizen, de moede gang van beambten, verslonden in dagbladlectuur, of de fiere prontigheid van anemieke winkeljuffertjes.... Goedele drilde daar midden in zonder spreken. Door hare hersens slingerden verwarde gedachten, en ze liet ze seffens los om nieuwe vaste te houden. Hoeverre was alweer de zoete vredigheid!

Ik begrijp: zij is in den hemel, niet waar?" "Neen, neen; zie, ginder staat zij, achter het hek. Haar hart jaagt van verlangen. Kom, kom, mijnheer Willem, maak die arme ziel insgelijks gelukkig!" En hem de hand grijpende, trok hij hem in de dreve voort, totdat zij het hek naderden. "Peternelle, o, wees blijde!" riep hij. "Het is Willem. Hij heeft ons niet vergeten; hij heeft mij seffens herkend.

Nu waren zij seffens bekenden en vrienden van thuis; 't vuur werd aangestookt en een grooten pot bier kregen ze op de tafel waar rond de bezoekers met den boer vaste gestoeld zaten om lange en genoegelijk te kouten. De dochters was 't alsof ze met vertrouwde kennissen te doen hadden, met wien zij van overlange bevriend waren; ze keken om als ze naar stal gingen en riepen: Tot straks!

In heure haren fluisterde hij: Ik ben gekomen .... Hebt gij me niet seffens gevoeld? De tijd dwingt nu. Ik kwam u halen. Ik kóm u halen. Spoed u! .... Zijne lippen raakten bijna haren mond. Ze werd duizelig. Ze wilde wegvluchten uit zijne zoete handen. Haar hart sprong op in die éene gedachte: En .... en Fr Zijne lippen lagen fluks op haren mond.

Een poos. Dan, heel stil: Mijn grootste leed, waaruit eene vrije kracht moet groeien. En seffens was pastoor Doening opgesprongen. Hij stond daar bevend en bleek. Hij reikte naar Simon zijne handen en, strak, keek toe, rap vragend: Wat zegt gij? Wat zegt gij? Mijn goede vriend.... Gij zegt daar iets.... Ik voel u, Simon. Niet redeloos overvalt mij een doodelijke angst. Ik voel u.

Woord Van De Dag

bijeengeplaatst

Anderen Op Zoek