Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Langs de muren zag men vijf of zes oude dekken van muilezels op den grond liggen: dat waren de bedden voor de reizigers. Op twintig pas van het huis of liever van het eenige vertrek dat ik zooeven beschreef, stond een soort schuur, die tot stal diende.
Tenzij de overheid goedvond wat ook soms gebeurde onderscheid te maken tusschen de woning en de schuur van Pos; dan waren er een en twintig!
Dáár, ter rechterzijde, aan den kant van den weg, stond een herberg, voor welke men een wagen met vier wielen, een grooten bundel hop-staken, een ploeg, een hoop dorre struiken bij een groene haag, kalk, die in een kuil rookte, en een ladder tegen een oude schuur kon zien.
Ik heb voor haar een kamer alleen verzocht." "Recht zoo, huisman!" hernam de waardin: "maar gij zult zelf ook wel een plaatsje willen hebben?" "Ik ben met een weinig stroo in de schuur tevreden," zeide de monnik: "mits mijn nicht slechts wel bezorgd zij."
Zonder ooit te rusten in den regen loopen, in een schuur slapen, van koude bibberen en tot avondeten niets anders krijgen dan een stukje droog brood, en niemand om mij te beklagen, niemand om mij lief te hebben, geen moeder Barberin? Terwijl ik hierover lag te peinzen met een bezwaard gemoed en de oogen vol tranen, voelde ik eensklaps een warmen adem over mijn gelaat glijden.
Hij begaf zich derhalve naar de weiden en nam de oppers in oogenschouw. Elke opper kon onmogelijk vijftig voer bevatten, en om nu de boeren te ontmaskeren, liet Lewin een opper opladen en in de schuur rijden. Uit dezen opper kwamen maar twee en dertig voer.
"Dat is de degeneratie die in hem zit," zei de dokter, die dit alles gadesloeg, doch in hoever hij hierin gelijk had, en in hoever het achteruitgaan van de gezondheid van het kind te wijten was aan het voortdurend verblijf houden in een schuur met gewitte wanden, en levend van Lady Wondershoot's liefdadigheid, die nog getemperd werd door een gevoel van rechtvaardigheid, blijft een onuitgemaakte zaak.
Hij had er reeds, sedert een uur, dat hij in den tuin was, meerdere op het bed gelegd. 't Waren de eigenaardige bewegingen van dien arbeid, welke Jean Valjean van uit de schuur had opgemerkt. De tuinman vervolgde: "Ik dacht: de maan is helder, 't zal vriezen. Ik zal mijn meloenen hun jas aandoen. En," voegde hij er luid lachend bij, "gij hadt dit waarlijk ook wel mogen doen!
De meeste fakkels en lampen waren reeds uitgegaan; uit de pekpannen steeg een dikke zwarte walm omhoog, waarin men de gele vlammen bijna niet meer kon onderscheiden, en alleen de gesloten lantaarns gaven nog een flauw licht. Het was dus in die met rook gevulde, akelige schuur somber genoeg.
Als in een droom stapte zij uit de schuur, wonder kalm, maar voorgevoelend dat de schok in al zijn hevigheid eerst later zijn vernielingskracht zou botvieren, kwam buiten in de heldere werkelijkheid van 't zonnelicht, ging machinaal weer in het woonhuis. Wat was het alles vreemd en toch zoo dood gewoon! Wat voelde ze zich onverschillig-kalm en nuchter! Waarom huilde en raasde ze niet?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek