Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juni 2025
Men behoefde niet bang te zijn dat de firma Gibb-Gibb en Co., die haar geleverd had, ze vervalscht zou hebben met vreemde bladeren, of dat zij reeds éen keer afgetrokken geweest was en dus eigenlijk nog slechts dienen kon bij het schuieren van tapijten, of dat een knoeier ze geel gekleurd had met curcuma of groen met Pruisisch blauw. Dit was onvervalschte keizersthee!
"Ei wat Keesje;" zei ik, "de wind is niemendal schraal. Maar daar schort iets aan, man! Hebje een courant verloren?" Keesje schudde het hoofd en ging hardnekkiger dan ooit aan het schuieren. "Kees!" zei ik: "Je bent te oud om verdriet te hebben. Is er niets aan te doen, vrind?"
Veel werk behoefden zij stellig niet te doen. Kleeren maken en wasschen; vloerkleeden uitkloppen en schuieren; borden en kopjes wasschen; vuur aanmaken, tenzij om wat te koken, dat alles was niet noodig. Aan elken tak hingen vruchten, en voedsel was er derhalve in overvloed.
Onder het schuieren trof iets blinkende op de keerzijde van den borstel mijn oogen: ik bezichtigde dien van naderbij en zag, dat het een koperen plaatje was, waarop hetzelfde wapen gesneden stond, dat ik op den zegelring ontdekt had.
Daarop gaven wij hem een beknopt verslag van het voorgevallene. Hij maakte niet een enkele aanmerking, noch gedurende, noch na den afloop van het verhaal, maar vergenoegde zich met nu en dan bedenkelijk het hoofd te schudden en zich het poeder van den rok te schuieren.
Nooit is een tandschuier in het klooster geweest. Zijn tanden schuieren zou een aanvang van 't verderf der ziel zijn. Zij noemen het woord mijn niet. Zij bezitten niets en mogen aan niets gehecht zijn. Zij noemen alles "het onze," bij voorbeeld: onze sluier, onze rozenkrans; zoo zij van haar hemd spraken, zouden zij "ons hemd" zeggen.
Dan, als zij met een schrillen ruk de eene glasdeur opengetrokken had, blies de wind van over de weilanden haar klam in het gezicht.... En één kleine kamer voor vijf menschen en een kind, dat gaf veel stof!.... tjee, iederen morgen moest zij het zeil nat opnemen en het harde, koeharen karpet schuieren.
Eens op een' dag, we waren geloof ik wel al zes weken aan 't kruisen op de Noordzee en in Het Kanaal, was ik bezig mijn baaitjen af te schuieren toen de schipper naar mij toe kwam en zeî: "'T baaitje vuil, Huib? Ja, dat komt er van als men met zwijnen omgaat! Die diertjes zijn niet al te zindelijk, zou ik zeggen!" Ik werd rood over mijn geheele aangezicht.
Hij kleedde zich met meer zorg dan anders, met aandacht kiezend zijn schoonen boord en manchetten. Hij herinnerde zich wel even met een gevoel van vage leegheid zijn sombere bui van na het souper, maar hij begreep dat nu niet meer, terwijl hij fluitend zijn kleeren stond af te schuieren. Hij had waarachtig een soort plezier in zichzelf.
Wij werden niet verwacht maar er was niet het minste bezwaar om ons toe te laten; alleen moesten we over onze kleeren heen een paar witlinnen schorten met lange mouwen aantrekken en onze handen wasschen en schuieren, »ten minste als we de kindertjes wilden aanraken«. In een westersche kliniek zou men ons, denk ik, verzocht hebben dit geheel na te laten, maar de Russen vinden het vanzelf sprekend, dat je zulke peutertjes graag eens op je arm neemt of over hun zachte wangetjes streelt.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek