United States or Andorra ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij voelde dat haar hand klam was en hij zag haar in-eens bleek worden, met iets van onrustige spanning in de oogen. Hij begreep nu dat zijn blijven staan en zijn verwarring haar verschrikt, beangstigd hadden. Toen trachtte hij te glimlachen en zei, aarzelend, zoekend naar zijn woorden: "Heel lief van je om hier te komen,.... ik dank je wel,.... vond-je 't niet gek, dat briefje?...."
Dan, als zij met een schrillen ruk de eene glasdeur opengetrokken had, blies de wind van over de weilanden haar klam in het gezicht.... En één kleine kamer voor vijf menschen en een kind, dat gaf veel stof!.... tjee, iederen morgen moest zij het zeil nat opnemen en het harde, koeharen karpet schuieren.
De voeten klam in dauw, kil op den rooden steenvloer, had hij staan wachten en suffen in zijn pas opgewaakt hersenleven, alleen, verloren in het niet zijn, in den wijd-witten dood der dingen.... Maar het nevelleger was voorbijgestevend, gestoet, gejacht: latend achter zich de stad weêr open met zijn steenen stegen, waaruit de mist nog rookte.
Het zweet parelde haar op het voorhoofd, heur handen waren ijzig en klam in het strakke schoeisel van peau de Suède, en haar boezem hijgde boven een langen, benauwden ademtocht.... Gelukkig, het concert was uit.
Het was vochtig van een klam zweet. De jonge man leunde tegen den schoorsteenmantel en sloeg hem gade met de vreemde uitdrukking op zijn gelaat van iemand, die verdiept is in het spel van een groot artist. Verdriet nog genoegen was er op te lezen. Slechts de passie van den toeschouwer, met misschien een tintje van triomf in de oogen.
Hij hief den kop, zocht met opgetrokken neus in 't nauw streepje grijze lucht tusschen de twee vuile huizenreken, om te raden wat weer vandaag op zijn lijf zou vallen. 't Was overal effen halfdonker, schemermistig, ijverachtig klam van de gevallene vochtigheid. Zoo seffens was zijn opmerken gedaan en hij keek naar het wijveken dat de planken van haar winkelvenster wegdroeg.
Zy vat zijn koude hand, Van 't kille zweet nog klam, en hangt hem aan de leden; Maar vruchtloos: hy is koel voor al haar tederheden. In 't eind, hy rukt zich uit hare armen. Aanschouw my! 't is de moed, 't is de eerzucht! Mijn Geliefde, Ga heen, verban de vrees, die u den boezem griefde! Hy roept. Men vliegt door een. Hy doet het heir vergaderen.
De Jood bleef een oogenblik staan op den hoek van de straat; voorzichtig om zich heen spiedend, stak hij de straat over en sloeg af in de richting van Spitalfields. De modder lag dik op de steenen en een zwarte mist hing over de straten; de regen viel loom neer en alles voelde koud en klam aan. Het scheen juist de geschikte avond voor een wezen als de Jood om op pad te zijn.
"Intusschen heeft hij een heele knappe vrouw aan den haak geslagen," zeide een andere, die Rodolphe met zijn danseres zag weggaan. "Je neemt niet eens afscheid van ons!" riep Marcel tegen hem. Rodolphe ging weer naar den artist terug en stak hem zijn hand toe; die hand was koud en klam als vochtig marmer.
Luid kraaide de haan daarbuiten en Eline schrikte hevig op en richtte zich overeind. Had zij geslapen, had zij gedroomd? Zij wist het niet; zij geloofde, dat zij slechts had liggen te mijmeren. Hijgend, klam van zweet, doorvloeid van een doffe lauwte, met een verschroeide keel stond zij op, verfrischte zich het gelaat in een natten handdoek, en dronk een, twee drie glazen water achter elkander.