Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 31 mei 2025
Schrikt het bij deze woeste zee terug voor den nauwen doortocht tusschen de beide pieren, die slechts 350 Meter van elkander liggen, en wil het weer terugkeeren naar de open zee, waar immers groote schepen bijna volkomen veilig zijn?
"Omdat ge intusschen in 't geheim met mijn vijanden samenspande." "Ge hebt naar de woorden van Zabern geluisterd!" "Neen naar die van Lipski. Ge schrikt en ge hebt er reden toe. Zooeven, Hertog, heeft de Regeering Lipski's woning doen overvallen. Dat wist ge niet! Zijn kelders bleken duizenden wapens te bevatten, in zijn kamers vergaderden Russische agenten, waaronder de spion Russakoff.
Toen sprak de jongeling. »Dat schrikt mij niet af: ik wil door de doornen dringen en schoon Doornenroosje zien.« En wat de oude zeggen mocht, het hielp hem niet, hij kreeg zelfs geen gehoor. Nu waren echter juist toen de prins kwam, de honderd jaren voorbij gegaan.
Is het niet, dat hij schrikt bij het opmerken, hoe hij tal zelfs van wondere uitreddingen schier geheel uit zijn geheugenis had laten wegvloeien? Hij leeft nu weer terug in zijn verleden. Hij doorleeft nog eens met beving in het hart de bange stormen, die hij is doorgekomen.
Bij zonsop- en zonsondergang vereenigen zij gewoonlijk hunne luidklinkende stemmen tot zulk een vreeselijk geschreeuw, dat men er door verdoofd zou worden, als men zich in hun nabijheid bevond, en dat iemand, die aan deze zonderlinge muziek niet gewoon is, er waarlijk van schrikt.
En ook de chocola is niet goed voor mama... zonder madera, weetje. Maar 't helpt allemaal niet, als er zoo'n vreeselyk leven in huis is. Dat eeuwige schellen, Pompile! Ja, papa! De bel staat niet stil, Pompile, en mama schrikt er zoo van. Hé, papa, daar is wel raad voor, papa! Zeg, Pieterse, jy moet eens zoo goed wezen in den kelder te gaan staan, weetje?
En ik, o mijn Koning, had, na menigertiere aventure, mijne schoone Ysabele gewonnen! De Koning slaat op de Tafel. De echo's mengen zich langs de wanden der Ronde Zale met het vogelengekwinkeleer buiten. Maar niemand schrikt meer.
Maar die stille klabak het dat netuurlijk bespeurd, en jawel, 'n uur later, da'k op de Mauritskade de huize langs leur, wor 'k van die straat opgenome. "Nou schrikt ondergeteekende nooit. Maar zoodra ik gearresteerd wor, ruik ik lont, en door me sterke zelfbeheersching weet 'k da'lijk me rol.
Plotseling zegt zij, verbleekend: "Gij zijt weer afwezig zonder verlof." "Ja, dat is uw schuld!" Hij zegt dit op achteloozen toon, doch schrikt, als hij ziet, hoe zij het zich aantrekt. Zij fluistert met witte lippen: "Desertie uit het leger, terwijl Middelburg omringd is door vijanden, dat wordt niet gestraft met het verlies van uw rang maar met het verlies van uw hoofd.
En naar het altaarstuk ziende, schrikt vader Anastasius, maakt het teeken des kruises en stamelt: "Een wonder! Het gelaat van de Moeder Gods is het uwe, mijn kind; dezelfde oogen, dezelfde mond wonderbaar!" "Gij ziet, dat Moeder Maria mijn gelaat heeft aangenomen, om mijn voorspraak bij u te zijn," fluistert het meisje, een ingeving krijgend. "Spoedig, maak de ceremonie zoo kort mogelijk."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek