United States or Suriname ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik schrijf met dezen zelfden post naar moeder en naar Eulalie, doch zonder van die leelijke quaestie van den Zwarte Kost te spreken. P.S. Badoe en Soera hebben ons gisteren verlaten en ik mag u verzekeren, meester, dat ik het geenszins betreur.

"Maar ik vergeet," vervolgde mijn vader, "dat UEd. mij niet zonder reden zoudt kunnen betichten mij te bemoeien met hetgeen mij niet aangaat. Schrijf dit toe aan mijn post van Hoofdschout, die mij in de noodzakelijkheid brengt van mij met eens andermans zaken te bemoeien."

"Foei Doorne! er valt geen muschje op aarde, zonder den wil van onzen Hemelschen Vader, als wij de handen aan den ploeg slaan ..." "Maar ik ben te oud voor de expeditie; maar ik schrijf niet mooi genoeg voor de boeken; maar " "Ik zal toch doen, wat mijne hand vindt om te doen, niet waar, man?" vroeg Kaatje. "Zou het mijn pligt niet zijn?"

Kom er in, we zijn al een heel eind op streek we hebben de pakjes bijna klaar. Mooi! ik heb hier nòg een paar aardigheden om te vullen. Hoe is 't met de versjes? Ik schrijf juist het laatste, dat's voor den kolonel dien hebben we dat leuke bonbon-doosje toegedacht, met die speelkaarten er op luister eens: Kernèl! u speelt graag kaart, Daarvoor is u vermaard, Over geheel de aard!

Met de Duitschers dommelden zij nog in de 14de en 15de eeuw, toen de muzen der Romeinen reeds lang ontwaakt waren. Met de Duitschers ontwaakte hun geest tijdens de kerkhervorming. Even als bij de Duitschers, ontstonden ook bij de Noord-Germanen, hunne moderne schrijf- en literatuur-talen, uit de kerkelijke beweging, uit de bijbelvertaling.

Ik hoop dat gij mij spoedig zult antwoorden. Vaarwel, ik kus uw handje. Zeg s.v.p. aan den opzichter, dat hij goed voor alles moet zorgen en schrijf mij eens over 't werk, den oogst, de paarden, en of er zieken zijn. Laat de onderwijzer mij op de hoogte houden van de schoolzaken, hoeveel kinderen er komen en of ze goed leeren.

De eene was van haar moeder en bracht haar een blos op de wangen en een paar tranen in de oogen. "Lieveling, ik schrijf je een woordje, om je te zeggen, hoeveel genoegen het me doet te zien, dat je gedurig tracht je humeur te bedwingen.

Als ik nog ooit schrijf, ik meen als ik nog ooit kunstwerk voortbreng, zijn er bij uitstek twee onderwerpen waarover en waardoor ik verlang mij te uiten.

Den vorigen winter las ik eens in het spreekwoordenboek van Snegireff en ik nam het mee naar school. Wij zouden dat uur de Russische taal behandelen. "Nu jongens, schrijf eens iets over een spreekwoord," zei ik. De beste leerlingen, Fedjka, Sjomka en een paar anderen, spitsten hunne ooren. "Wat voor een spreekwoord, wat zegt gij toch?" klonk de weervraag.

Schrijf me wat je scheelt, dan zal ik papa vragen of hij je op wil zoeken, voorloopig stuur ik je Anding: die kan dan thee voor je zetten; zij doet het goed, en misschien beter dan je bedienden. Maria Clara." "P. S. Als je morgen niet komt, ga ik niet naar de eerste-steen-legging. 't Ga je goed." De Morgen.