United States or Chile ? Vote for the TOP Country of the Week !


Met het oog echter op de kleingeestige wereld, bedenkend dat mijn naam ook de naam van mijn broeder was, maar 't meest ik erken het om mijn Virginie niet bloot te stellen aan de vele ellenden van zulk een leven in ons vaderland, besloten we daarvan af te zien. Op dit oogenblik August, is je schoonzuster de vrouw van een tweeden klerk op het bureau van een begrafenisfonds.

Wat kan ons die Juffrouw Morton nu schelen? Háár kennen we niet, wij hebben het nu over Elinor!" Met die woorden nam ze haar schoonzuster de schermpjes af, om ze zelve te bewonderen, zooals ze verdienden bewonderd te worden. Mevrouw Ferrars keek geducht boos, richtte zich nog stijver op, en zei met vernietigende bitsheid: "Juffrouw Morton is Lord Morton's dochter."

"Mijnheer Edward Ferrars, de oudste zoon van den Heer Ferrars van Park Street; en de broer van uw schoonzuster, Mevrouw John Dashwood, is de persoon, dien ik op het oog heb; u zult wel willen toegeven, dat ik mij wel niet zal kunnen vergissen in den naam van den man, van wien mijn geheele geluk afhankelijk is."

Anna kon ook niets bedenken, maar in haar open en ontvankelijk hart vond elk woord en elke uitdrukking harer schoonzuster weerklank. "Wat zal ik zeggen," begon zij. "Ik ben een buitengewoon gelukkige vrouw! Dit ééne slechts: ik ben zijn zuster en ken zijn karakter, ik weet, dat hij in staat is alles, ja zich zelf te vergeten, maar toch ook, om van ganscher harte berouw te hebben.

Zij wist waarheen. Zij ging naar de verre, groote stad, bij haar schoonzuster een toevlucht zoeken. Zij mocht er komen en zou er welkom zijn, dat wist zij; zij werd er verwacht. De avond daalde langzaam in een schoonen vrede over 't glanzend Westen.

Suze wilde haar zoo snel mogelijk van achterdochtige vrees genezen, en zei daarom deftig, uit de hoogte: »Het spijt me, dat meneer Van Reelant u niet waarschuwde! Voor mij behoeft u niet te schrikken. Ik ben mevrouw De Huibert, schoonzuster van meneer!" De corpulente huishoudster slaakte een kreet van verademing. Zij stond langzaam en zuchtend op. »Daar heeft meneer ook nooit iets van gezegd!

Maar, zie je, gisteren had hij een bizondere reden," voegde hij er met een veelbeteekenend lachje bij "om òf heel gelukkig òf heel ongelukkig te zijn." Wronsky bleef staan en vroeg op de man af: "Wat meent gij daarmee? Heeft hij je schoonzuster misschien ten huwelijk gevraagd?" "Dat kan heel wel mogelijk zijn," antwoordde Stipan Arkadiewitsch, "het kwam mij gisteravond zoo voor.

De koning der kleermakers had steeds den hoogsten lof voor zijn allerfatsoenlijksten »locataire"; hij had niet het minste recht zich te ergeren aan de bezoeken van meneers »schoonzuster", al kwam die altijd wat laat. De heer Van Reelant was een voorbeeldig man, hij mocht zich met diens familiegeheimen niet bemoeien.

Wronsky zei hem ronduit, dat hij hun verhouding als die van echtgenooten beschouwde, en dat hij haar nog hoopte te overreden zich van haar man te laten scheiden, zooals deze haar had aangeboden; dan zou hij haar kunnen trouwen, maar reeds nu beschouwde hij haar als zijn wettige vrouw en verzocht hem, dit zijn moeder en zijn schoonzuster te willen mededeelen.

Dat 't vroegere Walchersche boerinnetje opsprong, haar man eens kuste, dat het klonk, spreekt van zelf; niet minder dat zij ooren naar dit reisje had; ze vernam nu hoe haar jongste schoonzuster reeds beloofde, haar plaats in dien tijd zooveel mogelijk te vervullen. »Krijg ik nu nog wat op mijn bord, vrouwtjevroeg Ferdinand, toen Coosje, nog vol gedachten, weer op haar plaats zat.