Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 juli 2025
"Kijk," zei Meta, terwijl ze met een half geopend wit roosje aankwam, "ik dacht dat dit misschien nog niet eens open zou zijn, om in Bets' hand te leggen, als ze van ons weggegaan zou zijn. Maar het is van nacht uitgekomen, en nu zal ik het hier in mijn vaasje zetten; als onze lieveling dan wakker wordt, zal het eerste wat zij ziet dit roosje en Moeders gezicht zijn."
DISSEL. Geurt, geurt! PYRAMUS. O ja! een roosje lieflijk geurt, Zoo geurt uw adem, beste Thisby mijn; Maar zie, een stem! Wacht maar eens effen hier Een korte poos, tot ik op nieuw verschijn. Een Pyramus, zooals er weinig zijn! THISBE. Is nu de beurt aan mij?
De jeugd begaf zich steeds gaarne naar het strand, om zoowel in het duin te stoeien als zich met de spelende golfbeweging van het water op het strand te vermeien en in de ondiepe wateren van de kust te spartelen. De tragische geschiedenis van Roosje heeft het gebruik, om jonge meisjes stoeiend in zee te dragen, algemeen bekend gemaakt voor Walcheren, doch het vond ook hier plaats.
Driewerf gelukkig, wien 't betoomde bloed Aldus des levens pelgrimstocht vergunt; Doch 't roosje, dat zijn geur genieten doet, Leeft zoeter leven, dan dat op zijn struik Groeit, leeft en sterft in heilige eenzaamheid. HERMIA. Zoo wil ik groeien, leven, sterven, Heer, Eer dat mijn maagdeblos de heerschappij Erkenn' van hem, wiens opgedrongen juk Mijn ziel versmaadt en nooit aanvaarden zal.
Immers Ros, Rose is een oud-germaansche mansvóórnaam, die als zoodanig in Förstemann's Altdeutsches Namenbuch vermeld wordt. Overigens, de vrouelike en de verklein-form van dezen naam, Rosa, Roosje, is als vrouenaam by ons nog wel in gebruik.
Voor enkele huizen stonden bloemen: de kleine jasmijnstruik, die hier melatih heet, een roosje, een Canna, in een oud petroleumblik op de trap, een oleander of een citroenboompje in den vollen grond ervoor. Er groeiden vruchtboomen in de ruimte tusschen de huizen, bananen, kokospalmen, brood-boomen, die met hun breed spreidend gebladerte het zinken dak der huizenrij koel hielden.
De treurige gebeurtenis met Roosje, die den dichter aanleiding gaf tot dit lied, is bekend; zij moet aan het strand van West-Walcheren hebben plaats gehad. Het in zee dragen van meisjes kwam oudtijds op meer plaatsen langs het strand voor. Hij zag het als een zeldzaam ding, Dat vrij wat uit de regel ging; En daarom heeft hij 't ons vertelt, Gelijk hier onder is gesteld.
Alles in huis liep verschikt door elkaar en de buren kwamen toegeloopen, om te hooren, wat er toch te doen was. "Paf, paf, paf, paf..." in de kasten rammelde alles dooreen, de schilderijen en de spiegels dansten aan den muur. Roosje liep, bleek van angst, naar hare meesteres. "Hoort U 't wel, Juffrouw?" riep ze.
'k Hoop maar niet, dat iemand me storen komt. Zou 't al laat zijn? Laat eens kijken: kwart vóór twee. O wee, dan komt zoo meteen Valentijn! En als die eenmaal aan 't praten is, is er nog zoo gauw geen eind aan. Neen, dien kan ik nu niet hebben 'k wil mijn boek uitlezen." Gauw schelde ze het kamermeisje en zei: "Roosje, als Valentijn komt, zeg hem dan, dat ik vandaag niet voor hem te spreken ben.
Hij boog even, zette een zeer deêmoedig gezicht en lei de rechterhand tegen het roode roosje, dat hij op de linker borst droeg. Volstrekt niet, ik zal u eenige namen opgeven. Gaarne! Ik heb u in langen tijd niet zien optreden, meneer Holtsman; 't laatst meen ik in het Salon de Variétés waar is u nu geëngageerd?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek