United States or Cuba ? Vote for the TOP Country of the Week !


Nellie ging zoeken: daar zag ze in de eetkamer eene keurig gedekte tafel met allerlei heerlijkheden. Na den eten een beetje in den tuin wandelen, een poosje met mooie poppen spelen en toen weer lezen, één van de mooie boeken uitlezen. Toen naar bed o, wat een heerlijk bed! 't Was wel wat ongezellig, geene stemmetjes van broertjes en zusjes te hooren.

Bleek, bèvend, doch behouden stond zij daar, als een beeld, zoo roerloos. Céline lag bezwijmd aan hare voeten in 't vochtige gras. ""Violet?" brengt de man met moeite uit. "Violet! hoe komt zij hier? Wie was die die andere, die man?" Zonder te antwoorden buigt..." Tik. Tik. Tik... Tien uur. "Jassus... Hoeveel bladzijden nog eer 't hoofdstuk uit is... Nog vijf... Eerst uitlezen..."

Zijn notenkleurige pèlerine was een goede bekende aan alle boekenstalletjes van den pont de la Concorde tot den pont Saint-Michel. Wat hij met al die boeken, waarvan het aantal zòò groot was, dat men ze in een menschenleeftijd niet had kunnen uitlezen, deed, wist niemand en hij zelf nog het allerminst.

'k Hoop maar niet, dat iemand me storen komt. Zou 't al laat zijn? Laat eens kijken: kwart vóór twee. O wee, dan komt zoo meteen Valentijn! En als die eenmaal aan 't praten is, is er nog zoo gauw geen eind aan. Neen, dien kan ik nu niet hebben 'k wil mijn boek uitlezen." Gauw schelde ze het kamermeisje en zei: "Roosje, als Valentijn komt, zeg hem dan, dat ik vandaag niet voor hem te spreken ben.

Hij was al begonnen aan een interessant artikel in de "Nineteenth Century," een artikel over de Oostersche kwestie, en dat wou hij van avond uitlezen. Maar al gauw gooide hij de aflevering neer en ging met zijn handen in zijn zakken soezend voor zich zitten kijken.

Lou speelde met Go's boeken. Ze was de kinderlijkste en de jongste van allemaal, had ook, omdat ze thuis was gebleven, minder den invloed van 't studentenleven gevoeld. "We zullen nu maar niet werken, ?" zei ze droomerig. "We zijn vanavond voor 't laatst bij elkaar, en kunnen 't morgen zelf wel even uitlezen op de bibliotheek." Lize knikte.

Boos op het horloge was ze in 't geheel niet meer: ja, ze schaamde zich zelfs, dat ze haar goeden vriend zoo weggestopt had. Ze haalde het horloge daarom maar gauw weer uit zijn donker hoekje in den kelder en nam het mee naar hare kamer. "Ziezoo," dacht ze, "nu ga ik met veel meer plezier dan straks mijn boek uitlezen." Een paar dagen later was Hilda gevraagd op een groot bal.

"Maak je maar niet ongerust, ik zal zoo deftig zijn als een boonestaak en geen dommigheden begaan, als ik het maar eenigszins laten kan. Ga jij nu het antwoord maar schrijven en laat mij alstjeblieft mijn boek uitlezen."

»Malle kwibus!" riep Mary; en Justus hoorde hoe zij hem eenen tik gaf op zijne hand. »Wil je me nu laten uitlezen? Waar bleef ik ook weer ahem " Doch ja! uit mijnen hartstocht, uit mijne maatlooze liefde voor u put ik mijnen moed. Mary! ik ben arm, ik ben niets nog het is waar. Maar door u begunstigd, met het uitzicht op uwe wederliefde als mijne rijzende morgenzon in het verschiet