Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 9 november 2025
Toen klonken er plotseling een roep, twee schoten, een luiden schreeuw die bijna een gil was, drie snel op elkaar volgende schoten en het geluid van hout dat versplinterde. Al deze geluiden waren zeer duidelijk en zeer klein in de onmetelijke stilte van den nacht.
Zeg mij, maar gauw, wat ik doen moet." "Deze boom," zei het vrouwtje, en ze klopte op den stam van den boom, waar ze tegen geleund zat, "is van binnen heelemaal hol. Je klimt maar naar boven en laat je door den hollen stam naar benoden zakken. Ik zal je een touw om het middel binden, en als je weer naar boven moet, roep je maar: o, hoi ho! dan trek ik je op."
Alle zeilen stonden weer bij, zoodat de Pyreneeën tien knoopen liep. De achteroploopende zee werd snel kalmer. Nog niets was er dat den parelgrijzen nevel brak, en om tien uur begon kapitein Davenport zenuwachtig te worden. Alle hens stonden klaar op hun post om bij den eersten roep van "Land vooruit!" als duivels aan het werk te springen om de Pyreneeën in den wind te brengen.
Philippe le Bel had inderdaad niet veel lust om de oorlog weer aan te vangen, maar de roep om wraak, welke uit al de delen van Frankrijk zich deed horen, de klachten der ridders wier broeders voor Kortrijk gesneuveld waren, en bovenal de aanhitsing der wraakzuchtige Koningin Johanna, deden hem eindelijk tot de krijg overhellen.
Inderdaad, het was om van te watertanden. De roep over de herberg te Dal was dan ook algemeen in die Noordsche streken. Men kon dat daarenboven zien in het vreemdelingenboek met zijne geelgeworden bladen, waarin de reizigers gaarne naast hunnen naam een tevredenheidsbetuiging voor vrouw Hansen stelden.
De deur van de huiskamer piepte eventjes. »Moe!« riep een meisjesstem. Mevrouw Veenhof lachte en hield zich stil. »Moe!« riep de stem nog eens. En toen nog eens en nog eens: »Moe! Moe!« »Waar zou ze zijn, Nel?« vroeg een jongensstem. »Ik weet het niet, Jo! Toe, roep jij eens!« Toen schreeuwde een luide, hooge stem: »Moe, waar is u?« »Ik zal ze maar niet laten zoeken«, dacht mevrouw.
Het aanroepen van den naam van den heilige miste zijn uitwerking op Marko niet. Hij liet de veela vrij, die dadelijk ging, hoewel zij zich niet buiten het bereik van Marko's gehoor en stem begeven mocht en steeds zijn roep moest beantwoorden.
Zoo dicht bevolkt, als het Ertsgebergte thans is, zoo arm aan bevolking was het in den tijd van Karel den Groote. Eerst in het laatst van de 12de eeuw begint langzamerhand de roep van den zilverrijkdom zich te verspreiden en de kolonisten stroomen toe.
Ik boog het hoofd geduldig, ik genoot den kwaden roep. En zie! in veilige haven ben ik gevoerd, rein ben ik, als toen ik gebaad was op den dag mijner geboorte. O mijn Vader, vaak heb ik van wonderen gesprooken, hoe anders zijn ze, nu ik ze waarachtig gebeuren zie. Zoo is het ontmoeten van wijdvermaarde menschen, zij bedroeven de verwachting, maar de droefheid wordt beschaamd.
Ook thans was 't enkel de roep van een snel voorbijtrekkenden roofvogel, die nu en dan, of 't zacht eentoonig gegons der op en neder dansende insectenzwermen, dat nauw hoorbaar de eindelooze stilte brak. Toch bleef die plek niet zoo volkomen eenzaam als een min opmerkzaam beschouwer alligt zou hebben ondersteld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek