United States or Philippines ? Vote for the TOP Country of the Week !
Cupido en zou ik geen stap kunnen verzetten zonder op verliefden te stooten? Het is onzedelijk, schandelijk. Waarom doet de politie er niets aan?" Daar de Luxembourg nog open was, ging Rodolphe dien binnen, om zijn weg te bekorten.
Rodolphe had voor dit verwarmingsstelsel den naam: "verhuizen door den schoorsteen" uitgedacht. We waren dus in het midden van Januari, en de thermometer, die op den Quai des Lunettes twaalf graden aanwees, zou zeker nog twee of drie graden gedaald zijn, indien hij overgebracht was naar den belvédère, waaraan Rodolphe de bijnamen St. Bernard, Spitsbergen en Siberië gegeven had.
Oom Monetti deed, of hij die opmerking niet hoorde en zeide tot zijn neef, die de negen-en-twintig sous in zijn zak stak: "Je behoeft je niet te haasten, om ze terug te geven." "Wat een gierige brok!" zeide Rodolphe, terwijl hij zich wegspoedde. "Nu ontbreken me nog een-en-dertig sous. Waar die te vinden? Wacht, een idee, laat ik naar den viersprong van de Voorzienigheid gaan."
Rodolphe, naar zijn door zijn kleeding reeds verraden beroep gevraagd, erkende zijn betrekkingen tot de Muzen en bestelde een tweede rondje. Toen de kellner de flesch wilde medenemen, vroeg Schaunard hem die maar te laten staan. Hij had in een van Colline's zakken het zilveren duo van twee vijffrancstukken hooren weerklinken.
"Toch liet ik Rodolphe alleen en ging naar mijn eigen kamer, maar slapen deed ik niet. Om drie uur meende ik leven in de kamer van Rodolphe te hooren; ik vloog naar beneden in de meening, dat hij aan het ijlen was." "En?" vroeg Mimi.
De slotwoorden der troonscène gingen in vlammen op, toen Rodolphe nog een strophe van zes regels te schrijven had. "En nu het vierde bedrijf," zei hij, terwijl zijn gezicht van dichtvuur gloeide. "Dat zal wel vijf minuten duren, het is heelemaal monoloog." Hij ging over tot de ontknooping, die opvlamde en onmiddellijk weer uitging.
"Ik moet u een onaangename boodschap overbrengen: mademoiselle Amélie kan niet met u medegaan naar het bal zij heeft bezoek van haar man." "Dan zal ik alleen naar het bal moeten gaan." Mimi deed op dit oogenblik alsof zij struikelde en leunde op den schouder van Rodolphe: hij gaf haar een arm en bood haar aan haar naar huis te brengen.
"Wil je in dat costuum de straat op?" zeide Marcel tot zijn vriend, toen zij hun geheimzinnig diner, dat in schalen van vijf centimes opgediend werd, naar binnen hadden gewerkt. "Ik heb maling aan de heele wereld," zeide Rodolphe; "en bovendien begint vandaag het carnaval." En hij doorliep werkelijk heel Parijs in de ernstige houding van den viervoeter, in wiens huid hij zich gestoken had.
Den volgenden middag om twaalf uur werden zij wakker; in den beginne waren zij niet weinig verwonderd elkaar daar te vinden: Schaunard, Colline en Rodolphe schenen elkaar zelfs niet te herkennen en noemden elkaar mijnheer. Marcel moest er hen aan herinneren, dat zij den vorigen avond met elkaar bij hem gekomen waren. Op dat oogenblik kwam Durand in de kamer.
"Nu kunnen we niet meer terug," had Rodolphe gezegd; "we hebben onze schepen achter ons verbrand; we hebben nu nog acht dagen voor ons om de honderd francs te vinden, die we, om een dragelijk figuur te maken, beslist noodig hebben." "Als we ze noodig hebben, zullen we ze wel krijgen ook," was Marcels antwoord geweest.
Woord Van De Dag