United States or Monaco ? Vote for the TOP Country of the Week !
Mademoiselle Sidonie vond "Le Vengeur" een meesterstuk en beloofde, daar zij in den schouwburg, waaraan zij verbonden was, tevens de eerste viool speelde, Rodolphe, dat zij zou zorgen, dat zijn stuk zou worden aangenomen. Juist op het teederste oogenblik werd het gesprek gestoord door oom Monetti, wiens stap, licht als die van den commandeur, op den corridor klonk.
Rodolphe had nog slechts juist den tijd, om den judas te sluiten. "Daar!" zeide Monetti tot zijn neef, "hier heb je een brief, die je nu al een maand achterna loopt." "Laat eens zien!" zeide Rodolphe. "Oom!" riep hij na het lezen uit; "oom, ik ben rijk! Deze brief meldt me, dat ik een prijs van driehonderd francs gekregen heb van een Académie de Jeux floraux. Geef me gauw mijn jas en mijn bagage.
"Kom," zeide hij, toen hij de bruggen weer overging, "dat is tenminste de jus, nu moet ik het vleesch nog zien te vinden. Als ik eens naar mijn oom ging!" Een half uur later was hij bij zijn oom Monetti, die op het gelaat van zijn neef dadelijk las, waarom het ging.
Ik wil mijn lauweren gaan plukken. Men wacht mij op het Capitool!" "En mijn hoofdstuk over de luchtgaten?" vroeg Monetti koud. "Maar oom, die trekken nu niet meer! Geef me mijn kleeren. Ik kan in dit costuum niet op straat komen ...." "Je gaat niet weg voor mijn Handboek af is," zeide zijn oom, terwijl hij Rodolphe weer achter slot en grendel sloot.
Rodolphe werd door hem gevoed, gelegerd enz. ... en zou na de voltooiing van het Handboek een gratificatie van honderd daalders krijgen. Om zijn neef tot werken aan te sporen, had Monetti hem in de eerste dagen edelmoedig een voorschot van vijftig francs gegeven.
Mijnheer Monetti, die voor zijn kunst zeer geestdriftig was, had al zijn vrijen tijd gewijd aan de rookverdrijverij.
Maar Rodolphe, die al in een jaar zoo'n groote som niet gezien had, was half waanzinnig van blijdschap in gezelschap van zijn daalders uitgegaan en bleef drie dagen onder water: den vierden kwam hij, van de zwaarte der looddeelen bevrijd, weer boven. Monetti, die vurig verlangde zijn Handboek af te zien, daar hij hoopte er een brevet voor te krijgen, was bang voor nieuwe escapades van zijn neef.
Een maand later kreeg mijnheer Monetti van zijn neef een uitnoodiging voor de première van "Le Vengeur". Dank zij het talent van mademoiselle Sidonie beleefde het stuk zeventien voorstellingen en bracht den schrijver veertig francs op. Eenigen tijd later het was toen zomer woonde Rodolphe in de Avenue Saint-Cloud, boom No. 3 links van het Bois de Boulogne, tak No. 5.
Intusschen ging Rodolphe een bezoek brengen aan zijn oom Monetti, die een matador was in het verhalen van den terugtocht uit Rusland, en aan wien Rodolphe vijf of zes maal per jaar, n.l. wanneer de geldnood erg nijpte, de voldoening schonk zijn veldtochten te vertellen in ruil voor een leening van wat geld, waartoe de veteraan-kachelsmid-rookverdrijver wel over te halen was, indien men bij het luisteren naar zijn verhalen slechts veel geestdrift wist te toonen.
Op een goeden dag, toen Rodolphe ten gevolge van een al te fantastische danse macabre naar de "nor" gebracht was, stond hij plotseling tegenover een oom van hem, een zekeren mijnheer Monetti, kachelsmid, rookverdrijver en sergeant bij de garde nationale, dien hij in geen eeuwigheid gezien had. Geroerd door de tegenspoeden van zijn neef, beloofde oom Moretti zijn positie te verbeteren.