Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Mademoiselle Mimi liep regelrecht naar mijnheer Benoît, die in een hoek van de kamer stond te wachten, en zeide tegen hem, terwijl zij op Rodolphe wees: "Mijnheer, mijnheer hier is degene, dien ik vanavond verwachtte .... Ik ben voor niemand verder thuis." "Zoo," zeide mijnheer Benoît met den lach van een boer, die kiespijn heeft. "Het is goed!"
Maar Rodolphe, grijp, uit liefde voor de menschheid en ter wille van den roem van de Echarpe d'Iris en van den Castor, weer met vaste hand de teugels van den goeden smaak, die ge in uw zelfzuchtige smart slap hebt laten hangen; anders zouden de vreeselijkste dingen, waarvoor gij verantwoordelijk zoudt zijn, kunnen gebeuren.
Rodolphe had een gevoel, alsof hij op het vlot der Medusa was. Toen hij den Pont Neuf over ging, viel hem plotseling iets in: "O, o!" zeide hij tot zichzelf, terwijl hij rechtsomkeert maakte, 15 April, 15 April .... maar ik heb een uitnoodiging voor vandaag om te dineeren." Hij zocht in zijn zakken en vond er een gedrukt billet van den volgenden inhoud: Barrière de la Villette
Die zal ik me zeker zelf cadeau doen." "Maar," vroegen Marcel en Rodolphe tegelijk, "waar hoop je dat reusachtige kapitaal vandaan te krijgen?"
"Mijne heeren," zeide Marcel, die zijn vrienden met den inhoud van den brief in kennis stelde, "Colline heeft toch gelijk: Rodolphe heeft werkelijk een maîtresse; bovendien vraagt hij ons te dineeren en het postscriptum belooft zelfs tafelgerei. Ik wil u niet verhelen, dat deze laatste paragraaf mij een lyrisch-poëtische overdrijving toeschijnt; we zullen echter dienen af te wachten."
Intusschen had Julia reeds vuur aangelegd en keek nu of er nog wat in het buffet te vinden was; Rodolphe hielp haar zoeken. "Hier," zeide hij; "uien!" "En spek!" "En boter!" "En brood!" "Maar dat is ook alles." Gedurende dezen onderzoekingstocht kirde de optimistische duif niets vermoedend voort. Romeo keek Julia aan, Julia Romeo, en beiden de duif.
"De rest kom ik wel halen .... stuk voor stuk," voegde zij er glimlachend aan toe. "Neen," zeide Rodolphe; "neem alles mede of niets, er moet een eind aan de zaak komen." "Of een nieuw begin, maar dan om altijd te duren," zeide de jonge Mimi, terwijl zij Rodolphe om de hals vloog. Na samen ontbeten te hebben, gingen ze in de omstreken een uitstapje maken.
Maar enfin, wij zullen toch niet altijd jonge menschen blijven, die op zulk duivelsgebroed verliefd zijn." "Ach!" zeide Rodolphe; "tot de jeugd behoef je helaas niet te zeggen: Ingerukt, marsch!"
Nu ik niet meer bij hem ben en nu hij weet, dat ik gelukkig ben, is Rodolphe woedend en voelt hij zich verongelijkt; dat weet ik van iemand, die hem een paar dagen geleden gezien heeft: hij had roode oogen.
Door die verschillende wijzigingen, o. a. het schrappen van het artikel: Gebak, het zorgvuldig herzien en verminderen van het artikel: Ververschingen, werd het totaal der onkosten tot vijftien francs teruggebracht. Daarmede was het vraagstuk echter wel eenvoudiger gemaakt, doch niet opgelost. "Maar," zeide Rodolphe, "nu moeten we tot de uiterste middelen overgaan.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek