Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 17 juli 2025
Door een onafgebroken quitte ou double werd de schuld van Alonzo bij iederen worp verdubbeld! Acht duizend kronen waren reeds door hem verloren. "Het geluk zit in uw kroes!" zeide hij eindelijk met een, door het gestadig gebruik van den zwaren wijn, verhit gelaat: "Geef mij uw steenen, ik zet tweemaal double tegen quitte." De jonker Van Rodenberg verbleekte, doch herstelde zich spoedig.
"Ruim drie en twintig jaren geleden," ging Van Bergen voort; "stond ik aan het sterfbed van mijn krijgsmakker, den baron Van Rodenberg. Wij hadden lief en leed te zamen gedeeld, en eenmaal zelfs had hij mij het leven gered.
"En zoo het voor uwe eer," ging Van Bergen voort: "voor uwe en mijne rust eens beter, ja zelfs noodig ware, dat gij uwe wenschen liet varen, en Van Rodenberg zocht te beminnen....?"
Verwijder u wat ik u bidden mag, edele heer! Gij kunt hem nu niet spreken; kom dezen middag, kom morgen terug, doch laat hem nu rusten." "Dat ding is, bij mijne eer, drommels loos!" zeide Van Rodenberg: "Die ziekte is hem dan al zeer spoedig aangewaaid. Zooeven nog, toen ik op de straat voorbij kwam, zong die ongelukkige man als een lijster. Ha ha! wij kennen die ziekten!
"Blijf, ellendeling!" riep de nederliggende gravin: "toef, monster! en gij zult vernemen, wie gij...." doch het was haar onmogelijk voort te spreken, want door de deur, welke Van Rodenberg geopend had, drong een dikke rookmassa naar binnen; een benauwde brandlucht vervulde het vertrek, en de kreet van "Brand! Brand!" weergalmde eensklaps door het kasteel.
Was dat jonker Van Rodenberg niet? dacht Alonzo: Zou hij mij niet gezien hebben, of wat noopte hem anders zoo plotseling dat zijpad in te slaan?" Langzaam reed hij door, en het was reeds schemerdonker toen hij aan zijne woning terugkwam. Weldra was het negen uren, en Alonzo werd bericht dat een knaap hem aan de deur verbeidde. Zou hij gaan?
Gij kent mij niet, jonker Van Rodenberg!" ging zij in één adem voort: "Gij weet niet waarom ik u tot mijn vertrouwde heb gemaakt; ik zou dit nooit op een lossen grond hebben gedaan, nooit, indien ik zelve daarvan niet de vruchten had willen plukken. Gij zult mij gehoorzamen!" vervolgde zij, terwijl zij, opstaande, zich in een dreigende houding voor den jonker plaatste. "Ik heb macht over u.
"Welnu, met dit glas hebt gij u, in weerwil van uwe grondbeginselen, aan mijne losbandigheid overgegeven!" zeide Van Rodenberg: "Wij spreken in het vervolg vrij met elkander en zullen voorzeker vrienden blijven!"
Nog een uur moest er verloopen eer Spinola aan het Zwaantje kwam. Indien ik binnen dien tijd aan de herberg terug was, kon ik de lieve Adelgonde tegen eene som van zeven duizend kronen lossen; doch kwam ik eenige oogenblikken later, dan zou de schoone Adelgonde voor u verloren, en door Spinola reeds naar een veiliger schuilplaats zijn overgebracht." Van Rodenberg hield op met spreken.
"Wat ieder weet," hervatte Van Rodenberg: "Zij is de natuurlijke dochter van den graaf Van Bergen; de vrucht van een ongeoorloofde verbintenis met een zijner dienstmaagden; doch," liet hij er onmiddellijk op volgen: "gij hebt mij rondborstig uw geheimen geopenbaard; ik zal ze bewaren, doch vertrouw insgelijks van u, dat gij mijne woorden zult geheim houden."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek