Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juli 2025
In den wagen zaten heeren en dames, die zich vreeselijk mal toegetakeld hadden. Zij droegen groote stofbrillen voor de oogen, en zagen er uit als ijsberen. 't Vreemde rijtuig was een automobiel, en wel de eerste automobiel, die het dorp, waar Jan woonde, met een bezoek vereerde. "Kijk, kijk!" riepen de jongens, "wat een gekke wagen!" "Zij lijken wel van den Noordpool te komen," merkte Jan op.
Maar de omstaanders antwoordden niet ras genoeg naar zijn begeerte; dan riep hij: "Mijne heren, het schijnt UEdele vreemd een vos onder die kolder te vinden, het is evenwel twee jaar lang dat ik er onder woon." "Welkom! Welkom, onze duurbare vriend Diederik!" riepen de Edelen tegelijk. "Wij dachten dat gij lang dood waart." "Dan moogt gij God danken dat ik verrezen ben," hernam Diederik de Vos.
Hij heeft een litteeken op zijn gezicht en heet Elias,.." "O!" riepen de twee, en keken elkaar ontzet aan. En onmiddellijk liepen ze hard in de richting van de kerk, waar eenige minuten te voren Lucas verdwenen was. Il buon di si conosce da mattina. Reeds vroeg verspreidde zich in 't dorp het gerucht dat er den vorigen nacht verscheidene lichtjes op 't kerkhof gezien waren.
Geschiedde er eene zaak, die vele staten betrof, en had men de raad van eene maagd ingewonnen, dan riepen alle andere, dat zij gesproken had ten voordeele van haar eigen staat.
Nu kwam de gewone drukte van het landen knechts wilden naar twintig kanten te gelijk heenloopen mannen sleepten met koffers, doozen en reiszakken vrouwen riepen angstig om hare kinderen, en allen drongen dicht op elkander naar de loopplank.
»Ja, Clock," antwoordde broeder Sam met de nauwkeurigheid van een Hooglandsche echo. »De zee, oom Sib!" »Ja, inderdaad de zee," antwoordde broeder Sib. »O! wat is dat mooi!" riepen de beide ooms te gelijk. Het was alsof zij de zee voor den eersten keer van hun leven aanschouwden. Neen, er was geen vergissing mogelijk.
"En wat moet er met de gekwetste tramps en met de losloopende paarden gebeuren?" "Die moeten wij maar aan de Indianen overlaten. Maar, nu geen tijd meer verliezen, gauw naar onze paarden!" De mannen wuifden met hun hoeden, en riepen den Roodhuiden een daverend hoera toe, dat door dezen beantwoord werd met een schrillen triomf kreet.
En allen dronken en riepen: Leve de Geus! En Uilenspiegel dronk uit den gouden beker eens monniks en keek met fierheid naar de krijgshaftige gezichten der Wilde Geuzen. Wilde geuzen, sprak hij, gij zijt wolven, leeuwen en tijgers. Verslindt de honden van den bloedigen koning. Leve de Geus! riepen zij, en zij zongen: Slaat op den trommel van dirre dom deijne, Slaat op den trommel van dire dom dom.
De koning dronk ter eere van Rogier en zeide beminnelijk, dat hij hem ook thans niet kon laten gaan, doch dat hij hem den volgenden dag reeds naar den keizer wilde voeren, die alleen in staat was hem de eer te geven welke hij verdiende. De bekers klonken, de aanvoerders riepen luid, Rogier had een blos en glanzende oogen.
Ik was al tien jaar oud toen ik nog achter de koeien in 't veld liep, en als ik in 't dorp kwam want ik ben maar van 't boerenland dan riepen de jongens: "vondeling, vondeling!" En nu, kyk, al vyf-en-dertig jaar by pater! Wat wil 'n mensch meer? En ik heb òververdiend voor m'n moeder ook, dat begryp je. Wouter zette een vragend gezicht.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek