Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
Waleram moest antwoorden, daar hij uitgedaagd werd. Het is Reginald, die Waleram den roem niet gunt. Nooit heb ik van hèm gehoord, dat hij Reginald belasterde." Ze zette zich weder naast Waleram. Zij zwegen allen daarna. Hun gedachten sloten ze op. De broeders aten. Het duister van buiten legde een troebele schaduw door 't licht der zaal. Alixe stond op, en liet de drie mannen tezamen.
Reginald hief 't hoofd op, en lachte schamper: "Ik meende, dat hij weder zulk een slechte ruiter was, zooals ik het Alixe heb verhaald. Gewoonlijk laat ik hem ver achter mij, daar ik bedrevener dan hij ben." Waleram liet de vuist op tafel zinken, en riep: "Zoo Reginald mijn broeder niet ware, zou het zwaard tusschen ons beslissen."
Ik peinsde alleen over den grooten afstand." Het was Waleram's beurt, om meer te zeggen dan hij wilde: "Zullen wij een wedstrijd houden, wie 't eerst aan 't slot van Kleef is?" Reginald aarzelde. Zou zijn broeder het geheim bemerken, wanneer hij toegaf? Beter ware het onverschilligheid te huichelen. "Waleram! heden ben ik te moede." "Moede gij moede, Reginald?
"Veilig zijt ge," hervatte De Bracy, "en wat het Christelijke uwer bescherming betreft, hier staat de dappere Reginald Front-de-Boeuf, wiens grootste afschrik een Jood is, en de heldhaftige ridder en Tempelier, Brian De Bois-Guilbert, wiens roeping het is, Saracenen om te brengen. Zoo dit geen voldoende blijken van Christendom zijn, dan ken ik er geen andere, waarop ze aanspraak kunnen maken."
"Ach!" zei de Jood, "hij zal mij niet onder zijn gevolg laten medereizen de Sakser en de Normandiër schamen zich beiden voor den armen Israëliet; en alleen te reizen door het gebied van Philip de Malvoisin en Reginald Front-de-Boeuf.... Goede jongeling, ik wil met u gaan! Laten wij ons haasten onze lendenen omgorden laat ons vluchten! Hier is uw staf, waarom draalt gij?"
Als gij niet met me gaat, rijd ik alleen." De wedloop begon. Ze zetten hun edele paarden aan, nu eens was Reginald de eerste, dan weder Waleram. Zeker zouden ze tegelijkertijd nog vóór den avond het slot hebben bereikt, zoo Waleram's paard niet was gestruikeld, en dus Reginald eerder dan hij Kleef binnenreed.
»Ah zoo! nu keert hij zich met hem om!" riep Frits in triomf, zonder de botte van Sir Reginald te riposteeren. »Kom, dat valt mee! dat's geen alledaagsch gelaat; hij heeft waarlijk zijn hoed niet noodig om de attentie te trekken. Hoe nu? daar wordt die afgenomen, toch niet om te groeten; neen, de pastoor bekijkt hem, en ze lachen er samen over!
»Dat beteekent niets, hier is het mijne; schrijf een paar woorden op de keerzijde met potlood; hier.... neen!.... wacht, niet simpel Wilkinson, dit is beter: Sir Reginald Peter Wilmot van Desborough, Baronet." Terwijl Frits schreef, schelde Sir Reginald. Ditmaal kwam meester Baptist Meijer in eigen persoon binnen. Zijne bedienden waren bezig met het arrangeeren van het dessert.
In de hoofdzaak kwam het hierop neer: Toen een deel der ontwerpen van zijn vader uitvoerbaar bleken, productief waren bevonden en hij zelf van groote geschiktheid voor industriëele ondernemingen bewijs gaf, had zijn edele beschermer hem in de vennootschap Wilkinson-Wilmot opgenomen, en bij het overlijden van het oudste lid der firma, werd Sir Reginald haar chef en Frits aan diens zijde met het grootste deel der werkzaamheden en des bestuurs belast.
"Zend naar uwe buren," zei de Tempelier; "laten zij hunne lieden bijeen brengen, en drie ridders ter hulp snellen, die door een nar en een zwijnenhoeder in het kasteel van den baron Reginald Front-de-Boeuf belegerd zijn." "Gij schertst, heer ridder," hernam de baron; "maar naar wien zal ik zenden?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek