Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Een woest verlangen vol berouw doorgloeide thans haar arm, radeloos hart bij de gedachte, aan wat zij ginds verlaten had, bij de gedachte, dat zij nog zoo lang door den stortvloed te waden had, vóór zij de Ferelijns bereikt zou hebben.
Ik ben er de man niet naar, om voor drie of vijf Indianen in mijn schulp te kruipen; ik hou er ook niet van, te jammeren en te weeklagen, zoodra het mij eens niet voor den wind gaat; maar bij die gelegenheid was er geen zweem van hoop meer, en ik was letterlijk radeloos.
De zoon stond er radeloos van en de knappe meid liep eensklaps, als onder den drang eener spontane ingeving, met vlugge schreden naar de keuken toe. De keukenmeid, amechtig hijgend, verscheen op den drempel der eetkamer. Maar meneer toch! Maar meneer toch! riep zij, gansch ontdaan de handen in elkaar slaande.
Want vele Noordhumberlanders, die nog toefden te vlieden, verzamelden zich, zoodra zij de princes op het slagveld zagen en wilden rondom haar heen... De baroenen verdedigden hunne koninklijke jonkvrouw maar zij waren radeloos om de overmoedigheid van Ysabele... Toen doemde echter Gawein in hun midden... En het duurde niet meer dan twee, drie blikken-der-oogen...
Plotseling flikkerden de vlammen, die blauw en groen zagen, weer hoog op, het gebulder werd heviger en het gegil in den schoorsteen klonk in één woord ontzettend. Het angstzweet brak den vrek uit. Hij was radeloos. Daar zag hij, hoe een ijzeren bak, waaruit ook kleine blauwe vlammetjes opstegen, langzaam aan een ketting naar beneden zakte, en boven het vuur bleef hangen. "Geld!
Sancho Panza was al dien tijd radeloos op den heuvel blijven staan, waar hij de dolheden van zijn heer aanzag, zich de haren uit den baard rukte en het uur verwenschte, dat hem met den ongelukkigen dolenden ridder in kennis had gebracht.
Het verwoede gebrul veranderde weldra in een radeloos noodgeschrei; toen klonk er een bevelen-gevende stem, waarop alle reeds uit, en alle nog in het water zijnde ruiters hun paarden rechtsomkeert lieten maken, om naar den anderen oever terug te keeren. "Afgeslagen!" zei de oude Blenter. "Ik ben benieuwd wat zij nu zullen probeeren."
Hij antwoordde haar niet, zeer bleek. Geef het hier, Eve! vleide hij. Werkt het gauw? vroeg ze weêr. Eve, ik wil het, geef het hier! knarste hij nu driftig, woedend, radeloos. Hij omvatte haar, wilde hare polsen grijpen, maar omknelde slechts hare eene leêge hand, want heur andere slingerde vlug den flacon, over hem heen, op den grond.
Toen kuchte hij, en, zich vermannende, riep hij radeloos tot de zijnen: »Salvo-vuur... Aan... vúúrr...!!« Een storm van verontwaardiging loeide door onze overigens zoo gedisciplineerde gelederen. De ontwapende vijand was gefusilleerd...
Ik heb wel eens met Etienne een dergelijke conversatie gehad, en dan hoorde hij mij heel welwillend aan, maar ik geloof niet, dat er hem veel van bijbleef. O! nu, dan is het nog zoo kwaad niet, dat ik minder diplomatisch ben dan jij; mijn ruwheid schijnt dan wat meer indruk gemaakt te hebben. Je hebt me een tafereel opgehangen, alsof we geruïneerd waren! riep Etienne radeloos uit.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek