Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 mei 2025
Een volle halve minuut staarde Felix hulpeloos op zijn ongelukkigen broeder. Schrik verbazing smart die allen deden hem verstomd en radeloos staan; toen wekten die gevoelens voor een oogenblik een wilde begeerte naar wraak in hem op. "Ik zal den moordenaar vinden," zei hij, uit de troïka springend. "Ik zal hem op de plaats neerslaan, al zou het mijn dood zijn."
Dat ge niet radeloos zult staan bij een oude van dagen, die 't grijze hoofd tegen uw borst leunt om daar steun te vinden of de oude handen om de uwe vouwt. Dat ge geen oude lieden moogt zien, die gebogen gaan onder leed, dat gij niet kunt verlichten. Wat zijn de klachten der jongen! Zij hebben nog kracht en hoop.
De Koning Assentijn huilde nu zelve een wanhoopgil uit, toen hij zijne Ysabele zag, te ijlende paard, midden in het gruwzame strijdgewoel... De baroenen zijner wacht volgden radeloos hunne princes... Victorie! riep ginds Lancelot. Want de ridders van Noordhumberland, om hun Koning Clarioen, weken en namen de vlucht, zoo als dien keer voor den burcht van Endi.
Zoodra Huib zag dat zijn Ammiraal, "zijn ouwe trouwe speelkameraad Tromp" viel, snelde hij naar hem heen, doch kwam alleen om zijne laatste woorden te verstaan en zijne oogen te sluiten. De gansche bemanning was een oogenblik radeloos van droefheid. Het was een vreeselijk oogenblik.
Dirks Moeder was radeloos. Vader stak er echter zijne vuist in, duwde hem weer in de hoogte, en zette hem op, terwijl hij zeide: "Wat zal ik er aan doen? Hij is een bijzonder kind, dat is-ie." Toen ging hij naar de begrafenis. Dirk was ongeveer anderhalf jaar oud, toen hij begon te loopen en te praten.
Die eene schoolgang is voor altijd in mijn geheugen gebeten. Van alle gangen naar school zie ik alleen deze. De gracht was als een eindeloosheid. En ik schreide maar, schreide hevig, maar stil. Ik was radeloos. Gelukkig kwam eindelijk het poortje, waardoor ik met mijn schande weg kon sluipen van de openbare straat. Doch nu kwam een nieuwe angst. Nu zou de juffrouw het zien, en al de kinderen.
Marcussen! en dat moeten we tegen contanten inwisselen, nu dadelijk? een dezer dagen?" Het bloed steeg den professor naar het hoofd; hij was zoo in 't geheel niet gewend aan zulk soort verrassingen, dat hij dadelijk radeloos werd. De sombere voorgevoelens, waaraan hij al eens door Christensen's schuld geleden had, kwamen hem nu weer bestormen. Wilde die man hem in 't verderf storten?
Lucia, neen, ik wil niet, ik wil niet, ik ben dood eer ik nog wil, want ik kan niet meer willen! .. Hij nam zijn hoofd in beide handen en snikte droog. Lucia bezag hem zonder onrust. Ze liet hem uitklagen en hij deed het geweldig, driftig, gelijk een radeloos dier dat men in een nauw hok zoude opsluiten.
Eduard had haar weifeling gezien en begrepen, wat ze gedacht had; hij kwam nu bij haar loopen, om te vertellen, hoe z'n juffrouw alle boodschappen vergeten of verkeerd gedaan had. "Ik was van ochtend eenvoudig radeloos; ik dacht niet, dat er kans was, dat ik mee komen zou." "'t Zou zoo jammer geweest zijn... Het is hier mooi, hè?" "'t Lisser bosch is heerlijk; daar kampeeren we natuurlijk."
Ik Lionel, ik ben de zesde ridder uit Noordhumberland, die onschuldig wordt rond gevoerd op deze schandelijke tooverkar! O verlost mij, verlost mij, heeren! U verlossen... van de Schandekarre! riep Lancelot in hevigste ontsteltenis. Van de Schandekarre... u verlossen! riep radeloos Gwinebant. En de beide ridders wierpen de armen op en riepen tot Sint Michiel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek