Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Romanische Studiën.... von ED. BOEHMER, I, 553 flgg. Over de tijdsbepaling van het Mnd. gedicht te verg. het a.w. van P. PIPER, I, 116. De Middelnederlandsche bewerking is tot ons gekomen in twee redacties, die van het Hulthemsche en die van het Comburgsche hs.
Toen begon ze weer over al hare leden te beven, alles draaide voor hare oogen en met den uitroep: "Ik ben zoo koud, zoo akelig koud!" viel ze op een stoel neer. "She is fainting, she's fainting!" riep Miss Piper bij haar neerknielend, terwijl zij uit alle macht Elsje's handen begon te wrijven; maar flauw vallen deed deze nog niet, hoewel ze zich hoe langer hoe zieker en akeliger begon te voelen.
"Ik zal me dadelijk gaan verkleeden, tante," zei ze, met een zwakke poging om op te staan, "och wees maar niet al te boos op mij, het spijt me zoo vreeselijk, zoo vreeselijk! Het was heel leelijk van me om weg te loopen, maar ik was zoo bang en toen.... "Niet praten zooveel," zei Miss Piper. "Jij moet nemen een lange rust en probeeren te slapen."
Naar buiten, naar buiten! En dan hoorde ze de vriendelijke stem van Miss Piper naast zich: "Moe, Elsie? Wou je lijken te gaan huiswaarts? De lucht is te heet; het is te veel voor je." En dan knikte Elsje bevestigend. Ja, ze wou maar liever naar huis.
"En wees toch niet zoo flauw met je madame la baronne! Dat ben ik heelemaal niet...." "Maar je zult er toch op lijken, als je later op het kasteel woont." "Och wat, kasteel! Het is heelemaal geen kasteel, het is een heel gewoon huis!" "Maar...." "Toe, stil nu," zei Cécile op gebiedenden toon. "Is het een brief van Miss Piper, Elsje? En vindt ze het niet naar, dat ze nu al een jaar van ons weg is?"
Met een kreet van blijdschap en stralende oogen sprong zij op. "Als.... als ik mag, als tante het goed vindt," stamelde zij. "Ik ben juist een brief aan mevrouw d'Ablong begonnen," zei Miss Piper met een geruststellend knikje, "zij vindt het zeker heel goed dat je gaat. Zal ik het haar vragen?" "O ja, dolgraag." "Dus dat blijft dan afgesproken," zei Frits, "ik ben blij dat je er lust in hebt.
"Och malle jongen!" zei Cilly met een coquette beweging van haar hoofd en terwijl ze haar best deed, hare handen weg te trekken. "Ik dank je wel met die vreeselijke snor, die je er tegenwoordig op na houdt!" "O, geef me dan maar een kus op de wang, daarmee ben ik ook tevreden." "Neen, dien geef ik je niet. Toe mama, mag hij nu ophouden? Anders roep ik Miss Piper."
Ze streek onhandig een weerbarstig lokje weg, toen mevrouw d'Ablong de deur der zaal opende en zei: "Dit is mijn nichtje, Missy. Gij kunt u met haar in het Hollandsch spreken oefenen, Engelsch moet zij nog leeren." Cécile's gouvernante, Miss Piper, stond langzaam op van haren stoel bij den haard en bleef bedaard staan wachten, tot Elsje bij haar zou komen om haar een hand te geven.
"Zoo tante, hoe maakt u het?" zei de jonge man, die met groote verwondering naar mevrouw d'Ablong en Elsje had gekeken. "En Cécile, is ze ook wel en Miss Piper? Nog altijd even gezond en elegant?" "Allemaal uitstekend, uitstekend," was het antwoord. "Ga mee naar beneden. Je blijft toch natuurlijk lunchen?" "Zeker, heel graag. Heeft grootmama u geschreven dat zij gauw hier hoopte te komen?" "Ja.
De voergheseide piper verwecte mit sinen springhen die jonghelinghen ende ander maechden tot onkuussche liedekens te singhen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek