Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 september 2025
"Achttien jaren, Uwe Hoogheid," antwoordde Pieter. "Dan ben je mij vooruit," hervatte de Prins. "En ik hoor, tot mijn genoegen, dat mijnheer de Luitenant-admiraal over je tevreden is." "Wie zou niet oppassen, als hij zulk een voorbeeld voor oogen heeft, als onzen Luitenant-admiraal!" zeide Pieter. "Daarin heb je gelijk," antwoordde de Prins. "En hoe vaart je oom, de stuurman Klaas Dirksz?"
»Spelen, dat mag Pieter niet; zijne Mama wil het niet hebben. Maar hij mag wel wandelen.» »Nu, laten we dan gaan wandelen,» zei ik. »Ja, dat is goed,» merkte Karel op, »maar zeg, Pieter, dan moet je je rotting thuislaten, hoor. Anders ga ik niet meê!»
Doodsbleek waggelde Pieter Zwaluw op de laatste smeuling toe. "Onze vleugels zijn verbrand," hakkelde-die, de ledige aluminium-latten voorzichtig betastend; "hoe komt d
Op straat gekomen scheen de frissche octoberlucht Pieter weer moed en verwaandheid toe te waaien. "Daar zijn goede spelers onder", zei hij, "maar toch waar
De vijf had een chirurgijnsleerling, die te veel tijd had. De zes, een kort, dik man met stoppelig grijs haar, die een graankooper scheen te zijn. De zeven, een jong mensch van drieëntwintig jaar, die student geweest was, maar om slecht gedrag thuisgehaald, voor wien Pieter bang was, te meer daar hij hem zeer gemeenzaam behandelde.
Ze konden wel eens iets kwaads met ons in den zin hebben." "Het zijn geen menscheneters, Engel," hernam Pieter. "Kom, wij moesten het maar wagen." "Jij bent een waaghals, Pieter," zeide Engel. "Ik doe het niet. Mijn vader zou het mij nooit vergeven, als daar iets kwaads uit voortkwam. Maar ga jij alleen." "Alleen? Neen, dan wacht ik maar tot de anderen gaan.
En hier in is hooftsakelik de oorsprong te zoeken en te vinden van het onwezenlike onderscheid dat er bestaat tusschen de geslachtsnamen in de noordelike en in de zuidelike Nederlanden. Eenige byzondere, oorbeeldige zuid-nederlandsche geslachtsnamen mogen hier nog eene plaats vinden. En eveneens D'Haeiere en Coorevitse. Pieter en St.
Men secht ons dat dit volck is geweest aen een lant van Corre oft eijland dat onder Japans gebiet staet. Zie Bijlage II c-d, en Dagr. Bat. 1668 bl. 204. Zie Bijlage II i. Perhaps it never will be learned, as it is not likely that the Coreans would take any pains to mark the site of their graves". Zelfs Mr. Pieter van Dam schijnt van hunne bevrijding en terugkomst niet te hebben geweten.
Als jij dan zooveel weet, laat me dan maar links liggen!" gaf ik zeer verstoord ten antwoord. "Je bent boos, Huib, maar dat kan ik niet helpen! Ik heb je niets in den weg gelegd, wel?" Ik zweeg en keerde mij om; want ik was, o, zoo nijdig, en al weer niet op mij zelven, maar op den ouden schoolmeester, op "Kregel Mennonietje," op Marten, op Pieter Pietersz. Hein, ja, op heel de wereld.
De verdere afloop van dien dag was als gewoonlijk bij een eerste kennismaking. Wij bevielen elkander onderling, en ik werd dikke vrinden met Pieter. 's Middags stal ik het hart van mijn tante nog eens door van schorseneren te houden, en bewoog mijn oom bijna tot tranen door met opgewondenheid van een gestoofden kabeljauwshom te spreken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek