Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 mei 2025
Aanhoudend, zonder een enkel oogenblik rust, klinkt het nu uit zijn mond: "Eva kom, Eva kom!" en altijd weder hetzelfde op dien angstig jagenden toon: "Eva kom, Eva kom!" Maar Eva kwam niet. Neen, reeds vier- vijfmalen was Philip naar het venster gegaan, maar telkens reed het rijtuig, 'twelk hij had hooren aankomen voorbij.
't Zal hem kwaad doen als wij daar gedurig tezamen zijn.... Ik wenschte.... Ik zal in het dichtstbijgelegen logement een paar ruime kamers bestellen, en dan...." Eva zwijgt. Philip zwijgt mede; doch, na eenige oogenblikken van stilte ziet hij haar met gefronste wenkbrauwen aan, en herhaalt op vragenden toon hare laatste woorden: "En dan....?"
Philip zelf heeft wat gerederijkt, maar de tooneeldirecteurs geven geen eerste emplooi aan menschen zonder eenige reputatie. Dit laatste komt in ons voordeel, want Philip schijnt bepaald te gelooven dat hij een eerste viool zal moeten spelen."
Zoo kalm als 't hem mogelijk is, zegt hij: "Goeden avond mevrouw!" en, straks de tuindeur van de buitenzij dichtwerpend, voert hij met vreeselijke gejaagdheid den ijlenden broeder tot buiten de tuinpoort op den verlaten singel. Ofschoon het terrein hem geheel onbekend is, toch zou Philip al spoedig bemerken dat het doel, 't welk hij zich voorstelde, zal bewerkt worden.
"Om kort te gaan August, wat ik vreesde zal geschieden indien gij 't niet te voorkomen zoekt. Philip wil zich met zijn vrouw bij een tooneelgezelschap laten engageeren. Nochtans hij geloofde niet bij een der grootste theaters te zullen slagen. Ofschoon zijn vrouw er zeer goed uitziet, haar talent ik heb dit vroeger wel eens meer gehoord moet niet veel beteekenen.
Maar Eva hoorde hem niet; ze stak het hoofd uit het portier en riep vol onrust: "Vooruit dan koetsier, vooruit! of we komen te laat aan den trein!" En Philip Helmond snelt opnieuw naar het raam. Hij heeft weer een rijtuig gehoord. Het kwam nader. Ja zie, de voerman tuurt naar de nummers der huizen. Philips hart klopt vol onrust. Nu is de vigilante de woning genaderd. Zij houdt stil voor de deur.
"Ja kom dan, in Godsnaam, kom!" zegt Philip bij zich zelven, en perst de lippen opeen, en hoort gestommel op de trap, en.... staart naar de deur, maar mist toch de kracht om die te gaan openen. "Voorzichtig kindlief, niet zoo haastig;" zegt Armelo: "Laat mij nu voorgaan Eva; de trap is steil; en, ik dien toch te vragen of we hier waarlijk terecht zijn."
"Niemand hoort ons;" antwoordt Philip, en dan terwijl hij naar de deur gaat en die eensklaps weer opendoet, zoodat hij den luisterenden knecht er bijna mee achterover werpt; "En niemand neemt het in zijn hersens om ons te beluisteren."
En, Jacoba heeft er uit zich zelve bijgevoegd: "Natuurlijk, Philip èn Virginie, zijne vrouw." Jacoba wordt eensklaps nog bleeker dan zij gewoonlijk is. Op dit oogenblik heeft er een rijtuig voor de Keizerskroon stilgehouden.
Na een onderhoud van ruim een uur namen Don Philip en diens broeder onder de hartelijkste betuigingen van vriendschap afscheid en roeiden weer naar den wal. Zestiende hoofdstuk. Onze held krijgt een hekel aan den dienst, maar raakt er ook weer mee verzoend. Hij neemt wakker deel aan de bemachtiging van een Franschen kaper.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek