Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 juli 2025
U zult die vervelende boeken wel weer gauw in orde maken, en u moest eigenlijk blij zijn, dat ik zoo weinig aanleg voor dezen handelstak heb, want anders had men u hier in het geheel niet heengestuurd." "Mijn luchthartige neef heeft hierin werkelijk gelijk, beste Arendt," zeide mijnheer Krüger, die juist bij de laatste woorden van Petersen het kantoor binnen was gekomen.
"Wel bedankt, waarde neef, voor die loftuiting," zeide Petersen lachend, "maar nog meer voor de bevrijding van die afschuwelijke boeken. Wanneer u en mijnheer Arendt mij dus niet meer noodig hebt, zal ik, met uw verlof, naar de plantage rijden, waar ik mij honderdmaal meer op mijn gemak gevoel, dan hier op dit muffe kantoor. Tot ziens dus, vanavond, vriend Arendt!"
De directeur was reeds onderricht van de opheffing van het voorloopig bestuur en van de proclamatie. "Ik begrijp niet," zeide Petersen, "waarom de commandant van de 'Falke' niet strenger opkomt tegen deze ingrijpende handelingen der Engelschen en Amerikanen." "Dit zal ik je verklaren, mijn vriend," antwoordde mijnheer Beckmann.
Deze bestonden voornamelijk in boekhouden en het beheer voeren der kas. Het laatste was een zeer eenvoudig werk, daar het slechts de uitbetaling betrof van het loon der arbeiders op de plantage, en het salaris der opzichters; tot op heden had mijn voorganger Petersen op zeer primitieve wijze boek gehouden, volstrekt niet, zooals het op een handelskantoor behoort.
Consul Rose was nog onkundig van het voorgevallene; hij feliciteerde Petersen met diens kloek optreden, en maakte zijn excuus, dat hij ons moest verlaten, daar hij een conferentie bij president Raffel moest bijwonen.
Toen er verscheidenen van dezen, door de kogels hunner aanvallers gevallen waren, trokken zich de krijgslieden van Mataafa weder in hun verschansingen terug. Mijnheer Beckmann, Petersen en ik hadden het geheele gevecht van het terras voor ons huis gadegeslagen; dit terras lag vrij hoog en was door een sterke borstwering omgeven, zoodat wij voor eventueel verdwaalde kogels beschut waren.
Na het diner reden wij naar de plantage, waar de opzichter Mertens ons heel vriendelijk ontving. Al de cultures stonden in vollen bloei en beloofden een rijken oogst, dank zij de voorzichtige leiding van mijnheer Krüger, die hierin flink door Petersen en Mertens geholpen werd.
Terwijl Petersen in de plantage naar het kweekgras ging kijken, liet ik mij door den directeur hetgeen hij geboekt had, toonen en nader verklaren en keerde daarna met mijn vriend naar het woonhuis terug, om te dineeren. De eerste dagen gingen met het gewone werk rustig en kalm voorbij.
In het begin van de maand April, wanneer op de Samoa-eilanden de winter begint, die tot November duurt, toen er een Oostenwind woei en het minder heet was, kregen wij een bezoek van directeur Beckmann, die zich, na ons even gegroet te hebben, naar het bureau begaf van mijnheer Krüger. "Dat beduidt wat," zeide Petersen, die bij mij op de veranda thee dronk.
En in dit geval was het werkelijk zeer gelukkig voor het kleine gezelschap, dat Petersen weer voor den dag was gekomen, want zonder hem zouden ze nooit het schip weer hebben kunnen bereiken. De terugreis werd voortgezet, en den 28sten Mei ontmoetten ze heel toevallig Mylius Erichsen en zijn beide metgezellen bij kaap Rigsdagen aan den ingang van den Denmarkjord.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek