Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 mei 2025
"Ik ben het in vele opzichten met u eens; maar ik bid u, zeg het niet overluid; want wat werd er van het medelijden en van de liefdadigheid, indien men zich gerechtigd achtte, elken behoeftige toe te voegen, dat hij door eigen schuld ongelukkig ware?" "Wel! mij dunkt, dat hij daardoor juist een dubbele aanspraak op ons medelijden heeft."
Tot verbazing van zijn meester wilde Sharatz echter zelfs niets van het water proeven, maar hield zijn kop eerst naar rechts dan naar links, totdat Marko de nadering bemerkte van een Turksch meisje, bedekt met een langen, met goud geborduurden sluier. Toen zij den rand van het water bereikte, boog zij diep naar het meer, en zei overluid: "God zegene u, o schoon, groen meer!
"Ge moest u schamen, mijnheer," zeide Beatrice overluid. Zij had met toenemende verontwaardiging naar dien bombast geluisterd, en nu vergat zij in haar opgewondenheid geheel, dat zij in een plaats van godsvereering was. Toen snelde zij vooruit naar het kind, dat bewusteloos was. De arme kleine kwam haar schrik nooit weer te boven.
"Stil! stil toch!" zeide Arkel, zich verbijtende: "gij weet immers, dat ik slechts uw schildknaap ben." "Geef antwoord!" hernam de woedende jongeling, "of ik ga uw naam overluid op de markt schreeuwen." "Dat ware vrij ondankbaar van uwentwege," zeide Arkel: "maar herinner u, dat gij mij uw woord gegeven hebt van geen onderzoek te doen naar hetgeen gij thans begeert te weten."
"Weg Satan, weg!" zegt Helmond eensklaps overluid en stampt met den voet. zóó hard dat Eva er vluchtig van ontwaakt. "Weg! Weg Satan! Trotsch, schriel! Weg!" zegt ze half wakend, half droomend. Helmond ziet haar weer inslapen; maar nochtans zijn onrust komt sterker terug: Tot nogtoe heeft hij buiten Eva's vijandige gezindheid tegen dien oom gerekend.
Deze voorstelling bleek doel te treffen, en Rolf was toch innerlijk te goedhartig om te doen wat hij overluid riep dat zijn militaire plicht was, tenzij de generaal zelf het uitdrukkelijk begeerde. Toen ik nu, vergezeld van Rolf, weer de ziekenkamer binnenging, vonden wij er reeds den dorpsgeneesheer, die van een patiënt in de nabuurschap terugkeerde en dien Frits gelukkig had ontmoet.
Eindelijk sloeg Marko de oude documenten open en zei overluid: "O, mijn beste vader, gij koning Voukashin! Zijt gij ontevreden met uw koninkrijk? Dat het in een woestenij verandere, indien gij het zijt. O, dat gij een ander rijk kunt begeeren! En gij, mijn oom, despoot Ouglesha! Zijt gij niet tevreden binnen uw eigen grondgebied?
"Groote Hemel!" kermde hij, "en mijn zwaarte moet haar naar beneden getrokken hebben. Is zij dan dood?" "Dat kunnen wij nog niet met zekerheid zeggen. Wij gelooven het wel." "De Hemel geve, dat zij niet dood is," zeide hij, meer bij zich zelf dan tot den ander. En overluid liet hij er op volgen: "Verlaat mij, ik ben nu weer in orde. Ga haar helpen.
Hebt gij een oude suikermoei of een ander erfenisje te verwachten, Manes? dan word ik evengauw uw knecht en rijde met een vierspan op de groenselkar! Maar zie, ginder! We zijn er jongen. Vlak te midden 't einde van den weg stond het oud kerktorentje en al de huizekes van 't dorp er dichte rond. Afstappen, gebood Manes en hij klopte zijn pijpje uit. Zand! zand! zand zijn! tierde hij overluid.
Hij strekte de hand uit en zeide: Ik begrijp u, zoon van Hur, en ik dank God dat Hij u zóó tot mij gezonden heeft. Zooals ik uwen vader, en later zijne nagedachtenis, gediend heb, zal ik ook u dienen. Maar op uwe voorwaarde kan ik niet ingaan. Hier is nog een blad. Neem het en lees. Lees overluid.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek