United States or Venezuela ? Vote for the TOP Country of the Week !
En ja, daar wordt een cultus gevierd, waarbij het gesnuif en geloei en geknars der machines de tonen van het orgel vervangt; de priesters, die het zwarte altaar bedienen, zijn half ontkleede, ruw uitziende mannen, in wier baard en verwarde hairlokken vonken en roetvlokken schuilen; de reusachtige schoorsteenen, die roode vlammen braken, schijnen monsterachtige kandelabers, ontstoken ter eere van den god dezer eeuw, den god Millioen, den verachtelijksten van alle valsche goden.
Wij schijnen echter door ons gelukkig gesternte te worden begunstigd, want de volgende morgen brengt weer vroolijken zonneschijn, hetgeen een aansporing is om ons te haasten nog meer schoonste genieten. Weldra zijn wij op weg en luisteren naar de tonen van het orgel in de kerk, tot de laatste klank heeft uitgeklonken.
Eerst een adagio, kalm en breed =wee=moedig, =blij=moedig zang van herinnering en dankbaarheid en hoop zielszang van het gemoed dat terugblikt over het leven, en opwaarts blikt naar de eeuwigheid....... En terwijl ik luisterde, enkel aandacht, daar in het donker niets anders dan deze muziek mijne zinnen beroerde zoo was het mij of ik den ouden man voor zijn orgel zag zitten in hemelschen lichtglans mensch niet langer, maar verheerlijkt al.
Hij stak dwars den Schiedamschen dijk over. Daar scheen de herrie haar hoogste punt te bereiken, want erger was niet denkbaar; de snerpende klanken van een orgel gingen er in verloren, de huizen schenen mee te doen in helsch gehuil en kattenmuziek.
Daar wachtte hun een gesloten rijtuig, dat hen naar de kerk brengen zou. "Om half één worden wij verwacht," zeide oom Frans, "en tegen twee uur heb ik het eten besteld." In flinken draf reden zij den landweg op, terwijl de zon voortdurend voor hen uit danste, de leeuweriken boven hun hoofden zongen, alsof zij een heel orgel in hun fijne, kleine kelen hadden, en de musschen langs den weg tjilpten.
Nu had de meester wel voor mij verlof gekregen om mij op het kerkorgel te mogen oefenen, maar natuurlijk moest ik een bedaarden jongen medebrengen om den blaasbalg te trappen, want het was een groot orgel. En Wilde Bob mocht mij in geen geval vergezellen.
Rhodes heeft met de zaak net zoo min iets te maken als de Turksche sultan!" riep Marling. »Goeië gerustigheid!" zeide de Amerikaan vol bewondering, maar hij ging weer zitten, wierp de lange beenen over een stoel, en ging kalmer voort: »Dat is jouw onnoozelheid weer, Marling. Er zit muziek in, man, muziek, en Rhodes zit achter het scherm het orgel te trappen."
Op de tafels prijkten de geweldigste decoraties: een bemande en opgetuigde kraak, een weide uitgemonsterd met boomen, een bron, rotsen en een beeld van Sint Andries, het kasteel Lusignan met de fee Mélusine, een windmolen, waarbij naar den vogel geschoten werd, een bosch met bewegelijke wilde dieren en tenslotte de kerk met een orgel en zangers, die muziek ten beste gaven, afgewisseld door het orkest van 28 personen, dat in de pastei zat.
Toen hij zijn vijand op straat tegenkwam, hij het hoofd naar rechts. Hij maar in een cirkeltje rond, je wordt er niets wijzer door. Wij zullen het eens over een anderen boeg . Gij moet dit vat olie voorzichtig naar de schuur . De wandelaar stond even stil en toen op zijn schreden terug. De orgelman de voorzijde van het orgel naar ons huis en begon er toen lustig op los te .
»Er afblijven!» was mijn antwoord. En ik liet er op volgen: »Hoor eens, Bob, je bent mijn vriend, maar als je aan de toetsen komt, krijgen we ruzie, daarvoor sta ik je borg. Ik wil het bepaald niet hebben. Toe Bob, ga nu heen.» »Wat heb-je een praats! 't Is jou orgel toch niet? Ik heb er evenveel over te zeggen als jij, zou ik meenen.»
Woord Van De Dag