Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juli 2025
Het bedrog ergerde hem, een oogenblik slechts, want toen hij opstond, had hij die verheven onverschilligheid weder, die slechts weinigen kennen en die beminnelijk glimlachen doet om eigen zonde. "We moeten morgen vroeg op weg," zeide hij: "ik zal u de pij weêr geven en ga dan slapen. Dáár is het zacht, onder dien boom."
Hij had nog niet lang geslapen, toen hij iemand hoorde roepen: "Urashima, Urashima!" Het was een zóó liefelijke, zóó verlokkende stem, dat de visschersknaap in zijn boot opstond en in iedere richting rondkeek, totdat hij dezelfde schildpad zag, die hij zoo vriendelijk aan haar vochtige woning had teruggegeven.
En is het Scaec zelve niet Aventure, al weten wij dat het door Merlijns toovermacht is gedaan? zei Gwinebant. Hij geloofde! zei Lancelot. Hij geloofde als Koning Artur geloofde! Wat was Gawein schoon en jong, toen hij opstond en zeide, dat hij de queste volbrengen wilde! Gwinebant, met u is Gawein de jongste en schoonste ons aller, enkel omdat hij geloofde! Maar gij, Lancelot, zijt de trouwste!
"Ik voelde mij geheel gezond toen ik opstond, mijn hoofd was bijzonder helder, het schrijven ging goed, maar de inhoud was arm. Daarna bekroop mij zoo'n weemoedige stemming, als ik in lang niet gevoeld had. Ik heb geen vrienden, niemand. Ik ben geheel alleen. Ik had vrienden toen ik den Mammon diende, niemand nu ik de waarheid dien."
Kijk!" vervolgde zij, terwijl zij opstond en zich langzaam naar de deur begaf: "als ik in den tijd van Mevrouw zaliger zoo lang.... maar wacht, daar vergeet ik nog iets: onze Freule, dat lieve kind! heeft mij dit kleine briefje medegegeven, om u ter hand te stellen: ei zie! daar had ik haast niet om gedacht!" "Ulrica!" riep Joan verrast, de hand uitstekende. "Geef toch Geert! geef toch!"
Het purper van den zonsondergang overstroomde hem terwijl hij opstond, viel op de maliën en gespen bij zijn hals en het gevlochten metaal over zijn armen, en het leek zijnen broeders toe alsof hij plotseling overstroomd was van bloed...
Harbert stond op den steven, toen hij eensklaps uitriep: "Loeven, Pencroff, loeven!" "Wat is er dan?" vroeg de zeeman, terwijl hij opstond. "Een rots?" "Neen.... wacht eens," zeide Harbert.... "ik kan niet goed zien.... loef nog meer.... goed.... haal bij...." Dit zeggende dompelde Harbert, die over boord hing, zijn arm in het water, haalde hem er uit en zeide: "Een flesch!"
Dezen nacht woei er eene stijve bries, en moest de temperatuur ver onder het vriespunt geweest zijn, daar het water in onze kan spoedig één blok ijs werd. Tegen zulk eene lucht schenen kleêren geen beschutting te bieden, want ik leed zeer veel koude, zoodat ik niet kon slapen en des morgens geheel verstijfd en verkleumd opstond.
Inderdaad! sprak Siddha, terwijl hij opstond en, 't hoofd op de borst gezonken, eenige passen terugtrad, een spoedige scheiding zal nog wel het verstandigste zijn. Ik zie het maar al te goed; mijn liefde wordt versmaad. Wat dan nog langer hier te toeven?
"'t Is recht vermakelijk om hier voor gek te blijven zitten," riep hij uit, terwijl hij wrevelig opstond en zijn stoel van zich afstootte: "en wat het fraaist is," mompelde hij er op zachteren toon bij: "alles is mijn eigen schuld.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek