Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 27 juni 2025
En aan zijn voet wandelde met langzamen veerkrachtigen pas de 70-jarige Whymper omhoog, zoo nu en dan opkijkend naar den reus, dien hij thans 44 jaren geleden voor het eerst besteeg na acht vruchtelooze pogingen.
De jongste knaap leunt, bleek en zonder pet, met de zwarte haren voor zijn lodderige oogen, den mond half opengezakt, schier wezenloos ineengedoken tegen den stoepkant, nu en dan even opkijkend en tegelijk een paar ongearticuleerde tonen uitstootend, die hij als begeleiding bedoelt, van 't gezang der twee oudere, die op aandoenlijke wijs "We gane nog niet dood" blaêren.
"Hè, hoe heerlijk!" zuchtte ze, opkijkend naar de blauwe lucht en de verkwikkenden harsgeur inademend, terwijl er een weldadig gevoel van vredige berusting in haar hart kwam, vermengd met het oude gevoel van schaamte over hare kleingeloovige zwakheid.
Leonie, de dikke Leonie met haar grof gezicht en tandeloozen mond, schoof, nauwelijks opkijkend zonder te groeten, langs den wand heen en ging tegenover Bruuntje zitten, met den rug naar het tafeltje van de broers en het nichtje; maar Pierken bleef een oogenblik roerloos in 't midden van de keuken staan, als door een soort betoovering ter plaatste vastgenageld.
Ik kende 't heelemaal niet!.... Toe, laten we nog even blijven!...." Ze vroeg 't met een zacht-smeekende stem, in-gelukkig naar hem opkijkend. Maar in zijn hoofd kwam nu allerlei droog-practisch gedenk aan tijd en aan alles wat noodzakelijk gauw gedaan moest worden. En hij zei 't haar. Hij moest nu in ieder geval naar haar moeder gaan en haar vragen.
Ze ging heel rechtop zitten met het vaste voornemen nu maar niet meer aan dat ongelukkige goudstukje te denken, toen zij opeens iemand in haar nabijheid in mooi, duidelijk Engelsch hoorde zeggen: "Mag ik u dit misschien aanbieden?" Opkijkend zag zij het vriendelijke gezicht van een heer, die tegenover haar zat, maar zoo ver in zijn hoekje gedoken was geweest dat zij hem nauwelijks had opgemerkt.
"Wáar mot 'k kijke?" "Nou bij óns", zei Saartje, meeloopend naar de holte der deur en mede opkijkend naar het kopergeglim in het donker. "Hallef ses", las Meijer... "net twéé minnute d'r voor." "Hallef zes?", knikte de blinde: "... speule jullie maar vort"... Zachjes inschuifden de voeten de kamer, naar de koperen kachel waar water op ruisde.
Het was of daar iets zachts stond te glimlachen en te troosten; en haast altijd was daar ergens om en bij de silhouet van 't een of 't ander nonnetje, komend uit het kerkje, gaande naar het kerkje, even naar ons opkijkend met ingetogen blik en dadelijk weer de oogen van ons afwendend, zonder dat men eigenlijk beseffen kon of het raadselachtig, stille wezen ons vermaak wel goed dan afkeurde.
"Es 't woar bezinne?" deed hij, even opkijkend, zonder zijn werk te staken. "Joa 't, kom-e kier hier." Hij naderde, schalks glimlachend in zijn gelen baard, en ook zijn lichte blauwe oogjes lachten, alsof hij een grapje verwachtte. "Kijk, da es ne cadeau veur ou, van den jongen baron." En zij reikte hem het schitterend goudstuk toe. "Alweere!" schertste hij, zonder het stukje aan te nemen.
Staande op 'n stoof, lei-ie 't dingske in de ouwe voegen, hamerde de nageltjes vast. En opkijkend naar den effen-glanzenden hemel, die door 't murenvierkant gekerkerd werd, glimlachte hij bizar.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek