Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 25 juli 2025
"Dat kan wel eens een enkelen keer gebeuren, nietwaar, Gerrit?" viel zijn mama daarop in, die een hoogere sfeer voor haar zoon nog al een geschikt departement vond. "Liever niet," zei Gerrit; "het komt op de Blaak zoo weinig te pas." "Ja!" antwoordde de heer Van Hoel, de schouders met gemaakten ernst ophalende; "het is hier maar een koopstad; daar moeten we ons nu maar mee behelpen."
Hoe! na eene wandeling van drie uur over zulk een gemakkelijken weg." "Ik ontken niet, dat hij gemakkelijk is, maar hij is hoogst vermoeiend ook." "Wat! en wij behoeven slechts te dalen!" "Te klimmen met uw welnemen!" "Te klimmen!" zeide mijn oom, zijne schouders ophalende. "Ongetwijfeld. Sedert een half uur is de helling veranderd en als wij zoo voortgaan, komen wij zeker op IJsland terug."
Ik zou haar immers weer aan mijn hart drukken en alles zou vergeten en vergeven zijn: zij zou mijn armoedje deelen: en misschien beleefden wij nog gelukkige dagen." "Maar, zoo ik vragen mag, hebt gijzelf geene pogingen gedaan om haar op te sporen en van het doolpad af te brengen?" "Och Mijnheer!" antwoordde hij, de schouders ophalende: "tot zulke nasporingen is geld noodig: en dat heb ik niet.
De overeenstemming tusschen twee harten is te vergelijken met een honderdjarige lente!...." »Tegenover drie honderd jaar herfst, zomer en winter!" antwoordde Kin-Fo, de schouders ophalende. »Neen Lé-ou zou, als ik arm was, ongelukkig met mij zijn! Daarentegen zal mijn dood haar rijk maken!" »Heb je daarvoor gezorgd?" »Ja en ook voor u, Wang; gij ontvangt vijftig duizend dollars bij mijn dood."
De zon loog ook, als zij zoo kalm en zacht onderging, temidden der eindelooze klaarheid des avondhemels. Het water steeg aldoor. Pierre, die het aanhoudend gadesloeg, riep mij toe: "Louis, laten wij op onze hoede zijn, want het water raakt reeds aan het venster." Deze woorden wekten ons uit onze verdooving op. Ik kwam tot mij zelf en zei, de schouders ophalende: "Het geld is niets.
"Ik geloof," zeide Deodaat, "dat hij meer moeite zal hebben om zich door zijn volgelingen te doen gehoorzamen dan onze Graaf." "Ik moet mijn oordeel opschorten," zeide Reinout, de schouders ophalende: "alles gaat hier zoo zonderling en vreemd in 't werk: dit is zeker, dat Adeelen hier te Stavoren als meester heerscht.
»Een verbond?" vroeg Phanes, ongeloovig de schouders ophalende. »Op dit oogenblik overheerschen de Perzen reeds bijna de halve wereld. De grootste natiën van Azië hebben zich onder hun schepter gebogen; alleen Egypte en het Grieksche moederland hebben den veroveraar nog niet erkend als hun meester." »Gij vergeet het goudrijk Indië en de groote Nomadenstammen van Azië," antwoordde Kallias.
"Voorwaar!" zeide ik: "ik dacht niet dat ik Simson bij deze gelegenheid zou aantreffen." "Wat zal men veel zeggen over een fontein?" zeide Mejuffrouw Blaek, de schouders ophalende: "onze koepeldichter heeft zelfs kans gezien om op de wenteltrap te rijmen, die achter dit beschot loopt, en er onze stamvaders bij te pas te brengen."
"Wij hebben elkander verkeerd begrepen," zeide de monnik, de schouders ophalende: "Adeelen haat den Graaf zooveel als gij dit kunt doen; maar hij zal het evenzeer als ik ongepast oordeelen, dat een Fries zich in deze omstandigheden buiten zijn land begeeft, om de Hollanders te bestrijden, en dat nog wel onder een vreemden aanvoerder."
De brief kwam dus uit Amerika. »Wat nu!" dacht Kin-Fo de schouders ophalende, »een brief van mijn correspondent te San Francisco!" En hij wierp den brief in een hoek van den divan. Wat kan zijn correspondent hem voor gewichtigs hebben mee te deelen?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek