United States or Austria ? Vote for the TOP Country of the Week !
En ik weet niet door welk een zonderling spel mijner verbeelding, zag ik mij plotseling in dien tuin verplaatst; de zon stond hoog aan den hemel, de goudsbloemen openden haar knoppen, de meerlen zongen in het kreupelhout en over de heg had vrouw Barberin het linnen gehangen, dat zij in de beek gewasschen had.
De huizen en winkeltjes openden niet dan na het vijfde uur van den morgen de luiken en puien en deuren en geen voorbijganger deed er de zolen kraken over het gebarsten plaveisel van groote, vlakke steen. Schoon was dit dezen morgen geregend en de goten, links en rechts, liepen murmelend als beekjes af of watervielen met kleine valletjes langs de hindernissen van afval, die waren blijven steken.
Jan Vos en zijn verloofde openden de rij, daarop volgden Dik en Anneke, daarachter de wederzijdsche ouders en verdere familieleden, en eindelijk de vrienden en kennissen, die genoodigd waren. Piet van Dril en zijn jonge vrouw, want Piet was al sedert een jaar getrouwd, waren de laatsten van den stoet.
Die kwamen naar de tombe, openden deze en zetten die op stutten, maar zij begonnen het er over oneens te worden wie van hen naar beneden zou gaan, wat niemand doen wilde. Ten slotte, na een langen twist, zeide een hunner, een pater: Waarom zijn jullie bang? Vrees je, dat hij je op zal eten? De dooden eten nooit menschen, daarom zal ik er nu in afdalen.
Mij dacht, dat hij het verlangen betuigde u te zien. Wilt gij mij volgen?" "Zeker, zeker!" riep de substituut met onverborgene blijdschap. "Maar gij zult hem het ongeluk niet herinneren?" "Neen, tenzij hij zelf er van sprak. Men kan het niet weten." "Kom dan, substituut, ik zal u tot hem leiden." Toen zij de deur der ziekenkamer openden, werd hun door een teeken de stilte aangeraden.
Plotseling openden zich ook de dampen, alsof een onmetelijke blaasbalg zijne horizontale luchtkolom in hunne massa gedrongen had. Dan verruimde zich de gezichtskring tot op een afstand van eenige honderden meters. Gilbert Burbank en Mars poogden alsdan hun stand op de rivier te verkennen.
"Ik heb Honden gekend," zegt Lenz, "die, naar het scheen, bijna ieder woord van hun meester begrepen, op zijn bevel de deur openden of sloten, den stoel, de tafel op de bank binnendroegen, hem den hoed afnamen of brachten, een verstopten zakdoek of een dergelijk voorwerp opzochten en teruggaven, den hoed van een hun aangewezen vreemdeling door den reuk van midden uit allerlei andere hoofddeksels te voorschijn haalden enz.
Alles bleef doodstil. Het oogenblik was gunstig. Deeske echoof even naar het raampje toe, reikhalsde, trachtte te kijken door een spleet van het gordijntje. Kom, loat het ons moar reschieren, fluisterde hij tot Theofielke. En vastberaden openden zij het laag portaaldeurtje en traden binnen. Elk ne goên oavend... Een korte stilte van teleurstelling.
»De schat lag nog waar hij hem, toen hij de eerste maal werd overvallen, had neergeworpen. De kist was dezelfde die thans voor u op tafel staat. Er hing een sleutel aan een zijden koord aan dat uitgewerkt handvat van boven. Wij openden haar en het licht van de lantaarn viel op een collectie edelgesteenten waarvan ik als kind wel eens te Pershore gelezen had. Het was een verblindend gezicht.
Negen maanden lang omsingelde hij de stad en in de tiende maand openden de inwoners van Valencia de poorten, en gaven zij zich over. Groot was de buit aan goud en zilver en kostbare stoffen, zoodat alleen het aandeel van den Cid een waarde vertegenwoordigde van dertigduizend Marken.
Woord Van De Dag