Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Eén ding stond echter vast: hij had een badreis naar Soden aangeraden. Dolly zuchtte onwillekeurig. Haar beste vriendin, haar zuster, ging weg. En haar leven was niet vroolijk. Haar verhouding tot Stipan werd na de verzoening meer en meer vernederend.
Onwillekeurig kwam voor niet langen tijd bij den Hollander een onaangenaam gevoel op, als hij Noord-Brabant moest bezoeken, nog meer, als hij genoodzaakt was, daar zijn woonplaats te kiezen. Het land "aan gene zijde van den Moerdijk" beschouwde men als het uiteinde van Nederland, en Limburg werd nauwelijks tot Nederland gerekend.
Door opleiding en ambtsbetrekkingen geleerd, menschen te bestudeeren en te beoordeelen, is hij onwillekeurig getroffen geworden door de laatste woorden van Griffier: hij heeft den blik van de schilderij afgewend om dien te vestigen op den man, die nu niet meer alleen door de zonderlinge keuze van verblijfplaats, maar ook om andere redenen zijne opmerkzaamheid waardig schijnt.
Onwillekeurig begon hij aan andere, aan onverschillige dingen te denken. Zijn slapen klopten geweldig; zijn hoofd bonsde. Hij ging altijd nog op en neer. Het sloeg twaalf uren, eerst van den kerktoren, toen van 't stadhuis. Hij telde de twaalf slagen van beide klokken, en vergeleek beider klank met elkander.
»We zullen zien," zei Kees, »als nu onze Dajaks ons maar niet in den steek laten, want anders...." »Anders komen we nooit meer uit dat gebergte terug," vulde Marti aan. »Vooruit!" riep Kees plotseling. Hij wilde zich niet laten ontmoedigen door de sombere gedachten, die hem onwillekeurig bestormden. Langzaam daalde men nu den heuvel af en trok het bosch weer in.
Door de warmte onwillekeurig in hare snelle vaart gestuit, duurde het vrij lang, eer zij de »tent" bereikten. Tegen verwachting was het zeer vol. Vreemdelingen en Hagenaars hadden zich aan alle zijden om de groene houten tafeltjes geschaard.
Voor een kind, dat eene opvoeding genoten had als ik, en tot nogtoe slechts arme dorpen of kleine steden had gezien, was het alsof het plotseling in een tooverwereld verplaatst werd. Onwillekeurig bleef ik stilstaan en staarde ik strak voor mij uit. Maar weldra werd mijn blik toch door één punt geboeid: de rivier en de schepen, die haar bedekten.
Mijn prauw sloeg dan ook even boven de Edivallen half vol water en het scheelde werkelijk niet veel of wij hadden ons testament kunnen maken. Enfin, tegen donker, zat ik rustig op een tuinbank bovenop een hooge rots aan den kant van den Edival naar het werkelijk machtige natuur-tafereel te kijken en onwillekeurig komt dan de gedachte op: wat zal de dag van morgen weer brengen?
"Nu komt het er minder op aan," zeide hij bitter. "Nu heb je immers Peter Dam?" "Ik heb niemand dan u!" liet zij zich onwillekeurig ontvallen. "Niemand, die ik moeilijker missen kan dan u!" Een glans van vreugde straalde even in zijn oogen, doch niet dan om straks weer te verdooven. Snel keerde hij zich naar haar toe en vroeg haar kortaf: "Weet je zeker, dat je genoeg van hem houdt?"
Och, hoe jammer! zeide ik onwillekeurig en wendde mij af van dit droevige schouwspel. Natuurlijk, 't is jammer! zeide een oud soldaat met een somber gezicht, die naast mij stond en op zijn geweer leunde. Hij is voor niets bang; dat is niet goed, en ik begrijp het ook niet, voegde hij erbij, terwijl hij den gewonde oplettend bekeek. Hij is nog te groen en heeft er voor moeten boeten.
Woord Van De Dag