Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Een pijnlijke trek vliegt over Dorus' gelaat, als hij onwillekeurig in den spiegel ziet, die achter Tournels stoel hangt, en in gedachten de woorden herhaalt: "Een figuur als een prins...." Een zucht ontsnapt onhoorbaar zijn borst, hij zwijgt en buigt even het hoofd. "Wil ik nu eens voor u spelen?" "Graag, daar verlang ik naar. Je viool is hiernaast; ik heb ze opgeborgen.
Onwillekeurig herinnerde ik mij, hoe eene dame te Onega mij verhaald had dat zij, met hare russische vrienden eene week te Solowetsk willende doorbrengen, zorgvuldig hare engelsche afkomst verborgen had gehouden, uit vrees dat de monniken haar vermoorden zouden.
Doch ook deze opflikkering van hunne liefde doofde weer spoedig uit. In de volgende brieven begon reeds weer de twijfel te spreken en zij kregen, ondanks de vriendelijke woorden, iets zeer gedwongens. Het spreekt van zelf dat het meisje dit al spoedig moest voelen, en onwillekeurig begon hare genegenheid voor hem ook te verminderen, zoodat een gevoel van vriendschap de liefde begon te vervangen.
Hij nam zich voor het niet te doen, en legde bij zich zelven de gelofte af niet te willen twijfelen, schoon hij 't onwillekeurig reeds deed. 't Is ondragelijk, tusschen twee overtuigingen te staan, die men nog niet losgelaten of aangenomen heeft; de schemering behaagt immers slechts aan vleêrmuiszielen. Marius had een onbevangen blik en verlangde het ware licht.
Ik kon geen antwoord geven; ik greep hem bij de hand en drukte die onwillekeurig. Plotseling zonk de Nautilus door zijn ontzaglijke zwaarte als een kogel in het water; het was alsof het vaartuig in een leege ruimte naar beneden viel!
Men denkt onwillekeurig: hoe konden zij, die zich zulke voorstellingen van helsche pijn voor oogen stelden, een mensch op aarde levend doen verbranden?
En evenwel, als hij onwillekeurig dat naschrift nog eens herlas, verdween zijne luchthartigheid.
"Waar te bed?" "Bij mij." "Waar is 't bij u?" "Bij mij." "Ge hebt dus een woning?" "Ja, ik woon." "En waar woont ge?" "In den Olifant," zei Gavroche. Montparnasse, die uit zijn aard niet licht verwonderd was, riep echter onwillekeurig: "In den Olifant!" "Ja, ja, in den Olifant!" hernam Gavroche. "Wat zou dat?"
"Er komt nog iets," fluisterde zij. Hij boog zich naar haar toe, om beter te kunnen verstaan, wat zij zeide. "Als ik sterf, wil jij dan het kind nemen?" "Je zult niet sterven." "Maar als ik nu toch sterf?" Hij knikte. "Dan neem ik het kind," zei hij, terwijl hij onwillekeurig naar het kind zocht. "Kom!" zeide zij, terwijl zij probeerde haar hoofd op te heffen. "Ik zal je hem laten zien.
Zich wel wachtende van iemand aan te raken, wat gevaarlijke gevolgen zou kunnen hebben, vergenoegt hij zich, rechts en links te verzoeken, dat men hem doorlate; doch zijn verzoek klinkt als een bevel, en onwillekeurig gehoorzaamt men.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek