United States or Sri Lanka ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij wilde geen strijd, maar beschuldigde hem, dat hij dien wilde en nam dus onwillekeurig een strijdvaardige houding aan. Zij moest hem toch toonen, dat zij ontevreden over hem was, omdat hij niet op den beloofden tijd te huis was gekomen; zij wilde hem haar ontevredenheid, maar in geen geval haar droefheid toonen. Zij kon wel medelijden met zich zelf hebben, maar hij mocht dat niet. "Nu?
De natuuronderzoeker, die ze het eerst "Spin-Aap" noemde, heeft ze den naam gegeven, die het meest overeenkomt met den indruk, dien zij wekken; zelfs de leek komt onwillekeurig tot zulk een vergelijking.
Alexei Alexandrowitsch zweeg een oogenblik en streek met de hand langs voorhoofd en oogen. Hij zag in, dat, in plaats van, zooals hij wilde, zijn vrouw voor een onvoegzaamheid in de samenleving te waarschuwen, hij zich onwillekeurig opgewonden had over iets, dat slechts haar eigen geweten aanging en dat hij met het hoofd door een muur wilde, die slechts in zijn verbeelding bestond.
De zeer eigenaardige collectie trekt u onwillekeurig aan: de meest alledaagsche dieren krijgen hier een zeker ideaal voorkomen; terwijl daarentegen de griffioenen, de hippogryphen, de minotauren, de sphinxen en andere fabelachtige monsters zulk eene uitdrukking van waarheid dragen, dat ge bijna aan hun bestaan zoudt gaan gelooven.
Terwijl ik deze eerwaardige boomen aanzag, kwam onwillekeurig de gedachte in mij op aan hetgeen zij zouden kunnen verhalen, ware hun, als den eik in Tennyson's gedicht, de gave der waarneming en der spraak geschonken.
In de volheid van haar gemoed slaat zij den blik naar boven, naar die blauwe lucht, waar wel geen hemel zijn kan, maar waar het hart dien toch altijd nog zoo gaarne zoekt. Onwillekeurig wordt haar oog zoo lang aan de schemering van het ziekvertrek gewoon getroffen door de schoonheid van dat reine blauw, met de helderwitte wolkstrepen.
Ik had nog geen half uur gelegen op de plaats, mij door de derwisjen afgestaan, toen ik eensklaps op onuitstaanbare wijze gebeten werd. Ik stak mijn zaklantaarn op en stiet onwillekeurig een kreet van afgrijzen uit.
"Als ik geen schuld heb, wie dan?" dacht hij, onwillekeurig naar een schuldige zoekend om hem te bestraffen; maar er was geen schuldige. Zij leed, klaagde over deze smart, maar verhief zich er boven, verheugde zich er over en was er trotsch op. Hij zag, dat er in haar ziel iets verhevens omging, maar wat? Hij kon het niet begrepen, hij kon zich niet tot haar hoogte verheffen.
Oom Harmsen voelde onwillekeurig, dat hij toch niet bijzonder kiesch was geweest, en daarom stond hij op, liep een paar passen door de kamer heen en weer en trachtte het gesprek een andere wending te geven, door te zeggen: „Jelui woont hier toch als in Abrams schoot, hoor!
Woord Van De Dag