Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 juli 2025


Hij werd teruggezonden met aanbeveling om »nog eerst een zes maanden te gaan varen." Hij kwam bij ons in eene zeer ontroerde stemming; nooit zag ik iemand meer verdriet hebben. Niet wetende, hoe spoedig ik in hetzelfde geval zou kunnen verkeeren, had ik des te meer met hem te doen.

Op den gelijkmatig wijden soccus-tred, die hun nauwe gewaad verwijdde, het gazen geplooi telkens uit waaierde, met de houdingen hunner schrale efebe-armen, die bogen rechthoekig de ellebogen en uitspreidden de bejuweelde vingers met opgezette, héel-lange nagels, als vreemde vlinders of vogelvlerken, bezielden zij hunne uiterlijkheid tot een levend archaïesch beeld, dat wel af stak in het nieuw-Grieksche décor en vooral in dit modern Latijnsche Theater, maar dat, zag de toeschouwer alleen naar hen, hem ontroerde als een uiting van verfijndste en toch zuiver geblevene kunst.

»Hoogst natuurlijk, zoolang gij onderstelt, dat ik de schoone kranke voor eene dochter van Amasis aanzie." De Egyptenaar ontroerde andermaal hevig. Zonder schijnbaar daarop acht te geven, vervolgde Phanes: »Ik ben beter onderricht, dan gij u kunt verbeelden. Nitetis is de dochter van Hophra, den onttroonden voorganger van uw koning.

Maar wij, die zonder bevel en door eigen wil te werk gaan, zijn ook voor God en de wereld verantwoordelijk voor onze daden, op onze hoofden valt het door ons vergoten bloed!" Een innige spijt ontroerde de Deken der beenhouwers. De verklaring van Deconinck woog zwaar op zijn hart en alhoewel hij niet veel er tegen wist te zeggen pijnde het hem zeer dezelve aan te nemen.

Van hier zou een flottille het lijk langs de Seine overbrengen naar Parijs. Den 1en December werd Courbevoie bereikt en een stoet gevormd, waarin aan tal van oudgedienden en officieren een plaats was gegeven. Te midden eener tallooze zwijgende en diep ontroerde menigte, toog deze door den triomfboog en de Champs Elysées naar den dom van 't hotel der Invaliden, een prachtstuk uit de XVIIe eeuw.

Nu ontwaarde zij de stappen der staatjuffer in de doorgang. De ontroerde Vorstin liep voor een spiegel en herstelde haar ganse houding: zij gaf aan haar gelaat een rustigere uitdrukking, en scheen in het geheel niet meer ontsteld. In de kunst der veinzerij, de grootste ondeugd der vrouwen, was Johanna van Navarra volleerd.

Nooit hebben we met elkaar omgang gehad. En toch, toen ik vernam, veertig jaar later, dat de bliksem was geslagen is dit lieve nestje van huwelijksgeluk, toen ontroerde me dit smartelijk. Het was of een zingend vogeltje opeens de gorgel was dichtgeknepen. Leeft hij nog? Leeft het kindje nog, het blijde kraaistemmetje. Het is voorbij, alles voorbij. En toch leeft het nog.

Met een ontroerde stemme zei ze: Ik heb ongelijk.... Ik voel dat ik niet wel ben.... Ik had u dat anders moeten zeggen ... niet zoo brutaal, mijn kind ... maar ik ben niet wel, zekerlijk.... Ik ben koortsig. Ge moogt die leelijke dingen ... daar even ... niet kwalijk opnemen. Ik heb u lief, ik wil uw geluk.... Ik ben niet gelukkig. Ja ... daarom wil ik zoo hardnekkig uw geluk.

Hij werd het in een slag van zijne zenuwen gewaar: het zou een schoonheid zijn van zijn ziele, die uitblinken zou, als hij nu tante Olympe, spijts de rhetoriek van een bovenzinnelijk stelsel, wou helpen. Zijn gemoed brak, binst den troost, dien hij in ontroerde gezegden haar gaf: We moeten wij doen wat gij zegt.... En het is zeer waar, al wat ge zegt.... Bekijk me eens....

Hij was heel anders als al de gladde heertjes die hun 't hof maakten, anders ook dan de overige intellektueelen, meest briljante verstands-menschen, maar zonder innerlijke warmte. In den regel slechtbespraakt, kon hij uitschieten in plotseling vuur van welsprekendheid als 't onderwerp hem ontroerde, uit diepten van zijn wezen die hij zelf nog niet kende, schoten dan gloeiende stroomen omhoog.

Woord Van De Dag

1195

Anderen Op Zoek