United States or Slovenia ? Vote for the TOP Country of the Week !
De heer Witse ging dien dag reeds vroeg uit om verscheidene bezoeken af te leggen. Hij deed het met den brief van Gerrit in den zak, en gaf aan alle huizen, daar hij kwam, breed op van de ongehoorde kundigheden van zijn zoon Gerrit. Er zijn verscheidene wegen om een zoon of dochter ongelukkig te maken, en de heer Witse had sedert lang dezen ingeslagen.
Dit is een ongelukkig geval, want er is alle reden om te vreezen, dat de Bagobos den dood van deze vrouw zullen beschouwen als een teeken van den toorn van Mandarangan over het beklimmen van den hem gewijden berg; en dat zij, als naar gewoonte, zullen trachten, den toorn van den god door menschenoffers te bezweren.
Ongelukkig voor hem en voor zijn meester, wiens reis hij dreigde in gevaar te brengen, dreef hem zijne nieuwsgierigheid verder dan hem wel betaamde.
Zij huiverde een stap te doen, die haar gelukkig of ongelukkig voor haar leven maken kon; het was haar als hing heur toekomst thans alleen af van een enkel woord, dat zij draalde te uiten.
"Neen, gij zijt een gelukkig mensch. Ge hebt alles waar je van houdt. Ge houdt van paarden en je hebt ze, ge hebt honden en een jachtveld en je landgoed." "Misschien ben ik slechts daarom gelukkig, omdat ik met hetgeen ik heb tevreden ben en mij niet ongelukkig gevoel door het gemis van hetgeen ik niet bezit," antwoordde Lewin en dacht daarbij aan Kitty.
Maar de Engelschman, ongeduldig wordende, rukt het portier open, en springt uit het rijtuig; doch ongelukkig juist, toen de postillon zijne paarden weêr in vollen ren zette. Hierdoor wordt de sprong den reiziger noodlottig; want zijn regterbeen haakt in het wiel, en hij wordt onder het rijtuig geslingerd.
Ook zegt men, dat niet alleen op de afstammelingen van meester Egbert een ongelukkig lot rustte, maar ook vreemde bewoners, die dit huis betrokken, dat lot overerfden en ook zij gedoemd waren, hun geluk te zoeken, waar het niet was, en het voorbij te zien, waar het lag.
't Was eigenlijk nog wel wat vroeg, maar op hem wachten was ook een heerlijke bezigheid. Wat zou zij ook anders doen? Van den morgen tot den avond was haar leven een genieten van zijne tegenwoordigheid, een verlangen naar zijn terugkeer. Die arme mevrouw Verhulst, dacht zij. Zou zij ongelukkig gehuwd zijn?.... Haar man zag er niet prettig uit, heel anders dan Huug, haar Huug....
Het was ongelukkig voor onze vrienden, dat zij niet liberaal genoeg opgevoed en niet diep genoeg in den geest der wereld doorgedrongen waren, om zich terstond met vrijmoedigheid in de armen van dit schuldeloos genot te storten.
En ik leef, de kinderen groeien voorspoedig op, mijn man behoort zijn familie weer toe en heeft berouw over zijn onrecht, wel niet altijd, maar hij gevoelt het, hij wordt reiner en beter, en ik leef niet ongelukkig.... Ik heb vergeven en gij moet ook vergeven." Alexei Alexandrowitsch luisterde, maar haar woorden oefenden op hem geen invloed uit.
Woord Van De Dag