Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 6 juni 2025
»Goed, mijnheer Hog; maar ik moet u waarschuwen," vervolgde de koopman, »dat die sieraden uitsluitend tot den tooi eener bruid behooren... op den dag van haar huwelijk... en dat..." »Bij Sint Olaf! gij hebt gelijk, mijnheer Benett; gij hebt waarlijk gelijk." »Daarom waarschuwde ik u, mijnheer Hog." »Mijn arme, lieve Hulda!
PERSONEN: KARSTEN BERNICK, Consul. BETTY, zijn vrouw. OLAF, hun zoon dertien jaar oud. MARTHA BERNICK, zuster van den consul. JOHAN T
BERNICK. Vraag het mij niet.... Maar ik moet tòch verder leven! Ik wil leven ... voor Olaf. Hij moet alles weer goed maken, boete doen voor alles.... LONA. Karsten...! HILMAR. Nergens te vinden; weg; Betty ook niet! BERNICK. Wat scheelt je? HILMAR. Ik durf het je niet zeggen. BERNICK. Wat is dat? Je moet en zult het mij zeggen! HILMAR. Nu dan; Olaf is er van door met de "Indian Girl".
Ik ga naar oom Johan ... even maar naar de steiger, weet u ... alleen maar even afscheid nemen. Goeden nacht, tante! LONA. Neen, blijf hier! Olaf!... Olaf! JOHAN. Lona! Wat! Kom je terug? JOHAN. Ik heb nog een paar minuten tijd. Ik moet haar nog ééns zien. Wij kunnen zóó niet van elkaar gaan. DINA. Naar hem toe! naar hém! MARTHA. Ja, Dina, je zult naar hem toe! DINA. Daar is hij! JOHAN. Dina!
»Waarlijk, mijnheer?" vroeg de waardin van de herberg van Dal gestreeld. »Ja zeker," antwoordde de geleerde. »Ik had reeds zoo dikwijls door mijne leerlingen hooren spreken over uwe gastvrije inrichting. Daarom heb ik besloten, om hier gedurende eene week te komen uitrusten. Maar dat Sint Olaf mij straffe...." »Het is zonde! Schei uit," viel hem vrouw Hansen in de rede.
Frey's beelden, evenals die van alle andere Noorsche godheden, waren ruw gehouwen houtblokken, en het laatste van deze heilige beelden schijnt door Olaf den Heilige te zijn vernield, die, zooals wij hebben gezien, velen zijner onderdanen door dwang bekeerde.
Ook de figuur van Olaf den heiligen geeft hij met warmte weer. Maar Bjørnson zou Bjørnson niet zijn, als hij niet geprobeerd had, het verhaal mooier te maken, dan het was. De soberheid der bekeeringsgeschiedenis staat hem, zooals te wachten was, niet aan.
Bruiden droegen altijd rood, Thors geliefkoosde kleur, die als het zinnebeeld van de liefde gold, en om dezelfde reden waren verlovingsringen in het noorden bijna altijd van een rooden steen voorzien. Thors tempels en beelden waren, evenals die van Wodan, uit hout gemaakt, en het meerendeel er van werd vernield gedurende de regeering van koning Olaf den Heilige.
Eindelijk kwam Nornagesta aan het hof van koning Olaf Tryggvesson, die, overeenkomstig zijn gewoonte, hem schier door geweld bekeerde en hem dwong den doop te ontvangen. Wenschend zijn volk te overtuigen dat de tijd voor het bijgeloof voorbij was, noodzaakte de koning den ouden skalde de kaars voor den dag te halen en aan te steken, die hij meer dan drie eeuwen zorgvuldig had bewaard.
Je begrijpt, in een groot huis als het onze, is het altijd gemakkelijk zoo'n eenvoudig persoontje te hebben die je voor alles gebruiken kunt. JOHAN. Jawel, maar zij...? BERNICK. Zij? Hoe dat?... Nu ja, zij heeft natuurlijk ook wel wat om zich voor te interesseren. Zij heeft mij toch, en Betty en Olaf en mij.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek