United States or Algeria ? Vote for the TOP Country of the Week !


We hadden pech gehad in de Nieuwe Hebriden: maar veertien jongens in vijf weken, en we liepen vóór den zuidoost-passaat naar de Salomon's. Malaita was toen, net als nu, goed jachtterrein, en we vielen Maloe binnen, in den noordwest-hoek.

En wat heb je daarna met het lijk gedaan?" vroeg de "jufferachtige" wederom. "Wat duivel, als ik je niet kende en niet wist dat je een 'mensch' was, zou ik je heusch voor een Spaanschen particulier aanzien: je vraagt net als die ander. Nou... de groote pastoor had me gezegd, dat ik hem moest begraven op het Chineesche kerkhof.

"Dat is het mooie," antwoordde hij, glimlachende: "ik zat moerziel alleen met haar, in viezevie, zooals de Franschen zeggen, en ik had een pijp opgestoken: ik zou haar juist mijn gedichtje op het Kuiltje gaan voorlezen, dat aan de Messieurs zoo beviel, weet UEd.?" "Ik weet al? En toen?" "Daar kwam net haar Papa thuis. "Wel Papa!" vroeg zij zoo: "is UEd. geslaagd in uw bezoek?"

Maar’t onderhoud, Mevrouw, is’t groot dat gy zult vinden? GRAVIN. Ik kan der deftig van bestaan, myn Heer, maar, ach! Waar is vernoeging, waar? als men niet pleiten mag! JERONIMO. Die schrobbers zouden ons tot op ’t gebeente uit knaagen, En zou men zwygen? maar, Mevrouw, durf ik u vraagen Hoe lang gy hebt gepleit? GRAVIN. Dat weet ik niet zo net; Maar, ’k schat het dartig jaar.

"Eigenlijk maken wij Cilly ook ouder doordat wij juist hare vriendinnen zijn," zei een meisje met een spits, scherp gezicht. "Wij zijn alle drie al achttien en Cilly is net zestien geworden." "Neen Lou, ik ben nog maar zeventien," zei de derde gast, een meisje met een rond gezicht en vroolijke, blauwe oogen. "En we blijven Cilly trouw, hoor.

DOM. MANDERS. En wat is dan de waarheid? MEVR. ALVING. De waarheid is, dat mijn man net zoo gedepraveerd stierf als hij altijd geleefd had. DOM. MANDERS (grijpt naar een stoel). W

Eensklaps werd het ook Alfons te machtig, en net als Rozeke barstte hij uit in tranen en gelach, krampachtig op zijn lippen bijtend en zijn vuisten knellend, als een gek.

En als hij soms, in de zoele Mei-avonden werd bevangen door hittige prikkeling van zinnelijke begeerten, die brandden in zijn droge keel en klopten in zijn gloeiende slapen, dan ging hij snel loopen, zich moe loopen, driftig slaande de gloei-warme voeten tegen de straatsteenen, net zoo lang tot hij bezweet en door de inspanning half versuft alleen nog naar rust verlangen kon.

Ik heb grooten lust de boel te laten waaien. En ik zoû het ook, als mijn papieren maar niet geteekend waren. O, wees toch niet zoo akelig ernstig, Jim. Je bent net zoo een held uit een van die draken, die moeder zoo graag speelt. Ik wil niet met je kibbelen. Ik heb hem gezien, en o! hem te zien maakt mij zoo gelukkig, dat ik niets geen lust voel, met je te kibbelen.

's Morgens vroeg om 5 uur waren we weer op, want om 6 uur vertrok de trein naar Boedapest, dien we maar net haalden.