Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
"Nee, eigenlijk voorbij komen we 'r niet, 't is iets verder op," antwoordde Louis, droog, "en 't is ook, zooals je weet, aan den overkant, je kunt het bij avond niet zien.... Morgen zal 'k het je wijzen.... Misschien hebben we wel tijd er even heen te gaan, na de receptie...." Nog een huis of wat stapten ze voorbij; toen stond Louis stil, schelde aan. "Hier is 't," zei hij.
"Weet jij waarom Elias voor den alférez lang en voor den pastoor kort is?" vroeg de Tagaal diepzinnig aan den Wisajer. "Nee." "Omdat de alférez in de modder gezakt was, toen hij hem waarnam en de pastoor behoorlijk op zijn voeten stond." "Dat 's waar!" riep de Wisajer uit. "Je bent een slimmerd... Zeg, hoe ben jij zoo guardia civil geworden?"
Zou er gevaar bij kunnen zijn?" "Nee, dat zal wel níet. Maar hij zou 't gauwer beter kunnen maken. Ik zou er maar 's op aandringen bij haar." "Soep is toch in elk geval goed, hè?" "Ja, als dát soep wórdt. Studentje, is huishouden moeilijk?" Hij keek haar zacht aan, en ze sloeg haar oogen neer in 'n heerlijke verwarring.
"Nee maar man, zóó dwars als jij bent, daar staat m'n verstand voor stil." "Hoor eens pa," zegt Eva: "ik wist wel vooruit dat mijn nieuws met bezwaren door u zou ontvangen worden; maar, ik bid u, waarom wilt u je tegen zóó iets verzetten!"
"Vergiftigd?" zegt Helmond zonder verbazing, want hij weet wel dat mevrouw Debecque zeer sombere oogenblikken heeft: "Nee waarlijk, daar is geen quaestie van mevrouw." "Och waarlijk niet dokter! Maar mijn kind is toch ziek, ernstig ziek. Zal hij beter worden, zeker?" "We zullen ons best doen om den luitenant weer heel gauw op de been te helpen.
"Heeft u een mis laten lezen voor uw overleden vrouw, zooals ik 't u gisteren aangeraden heb?" vroeg de vrouw, om van gesprek te veranderen. "Nee!" antwoordde de oude man lachend.
Als ik je pas een paar maanden kende of zoo, als ik je een het hof had gemaakt en ik woû je daarna op manier ten huwelijk komen vragen, dan zoude wij misschien ... of nee, dan zoû toch nog mijn eerste gedachte zijn, natuurlijk, over ons huwelijk, de huwelijksreis en al die dingen, ... dat spreekt immers vanzelf ... en hoeveel te eerder nú, wij kennen mekaâr al zoo lang, we zijn als 't ware voor mekaâr geschapen en wat nu gebeurt is een natuurlijk gevolg onzen heelen omgang van vroeger, ... nu is 't des te natuurlijker, dat wij dadelijk over die zaken spreken.
Jasses wat een zwager. En als i z'n witte vest aan had! En die oogen. Zoo echt een heer, die bij den weg naar nix anders kijkt dan of i ook een kennis tegen komt. En zoo slap. Hoe kon Em tegen zoo'n man aanstaan! Zij leunde nog liever tegen een dennestam. Nee dan was Coba heel wat beter af. Zoo'n man als een zee!
»Op weg naar Londen?« vroeg de vreemde jongen, toen Oliver eindelijk klaar was. »Ja.« »Ben je daar thuis?« »Nee.« »Geld?« »Nee.« De vreemde jongen floot en stopte zijn armen zoo ver in zijn zakken als de wijde jasmouwen toelieten. »Woon jij in Londen?« vroeg Oliver. »Ja. Als ik thuis ben,« antwoordde de jongen. »Je moet vannacht zeker een slaapplaats hebben, niet?«
"Vervelende vertooningen, hè?" zei André, zijn hand door zijne bruine haren strijkend en zich dan geeuwende omdraaiend op zijn hielen. "Nou!" zei Bernard. "Nee!.... dan dans ik nog liever den heelen avond, hoor!.... Wat?.... Zeg! aardig kindje, die Mimi, hè?" "Kindje?.... zeg maar gerust kind!" "'k Geloof dat jij 't leelijk te pakken hebt, ouwe jongen," zei André, weer lachend.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek