Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 juli 2025
En Go dacht even: zou 'k haar vragen bij ons de juffrouw zal 't wel goed vinden toch weer niet durvend om Else, die haar zoo leelijk, en zeker ook te burgerlijk, vond. "Nee, uitgaan om te eten kost me wezenlijk veel te veel tijd het breekt je heelen avond." "Maar vinden ze bij je thuis nou goed, dat je zoo onmenschelijk veel werkt, en zoo ongezond leeft?"
Geloof mij, terwijl ik sedert lang, maar tevergeefs, op 't spoor van je verblijf zocht te komen, was het steeds mijn voornemen je te bezoeken en je te zeggen, dat ik zooveel ik mag en kan, wil bijdragen om je geluk te helpen bevorderen. Nee, luister nu een oogenblik!
Op je aanstaande, Jozef! zeî een van de andere heeren, zijn glas in de hoogte. Blaas eerst de vlam uit, je zal je branden, riep een ander er tusschendoor, om een aardigheid te zeggen. Nou, en ik drink op Josephine! zeî Hasman. Nee, profaneer niet, zeî Jozef, je moet geen dingen met mekaâr in verband brengen, die niets met mekaâr te make hebbe.
«Nee, ziet u, ik schoot em eerst met een steen, hij liep in het land bij ons op het erf, bij de wagen van m'n zwager, ziet u, en daar begon ie te draaien, en toen dacht ik, wacht; en 'k liep naar em toe, en ratsch, mijn hiel op zijn kop. Kijkt u, zoó.... Ach, toen was ie toch meteen uit zijn lijen ook. Wat zegt ú nou?"
Angstig trok Fietriene hem van den heuvel weg. "Nee, nee, Papatje, nee, nee, Papatje, ge moogt u niet zoo opwinden," suste en smeekte zij. "Kom, kom, we gaan terug naar huis, 't is hier niet goed voor u, 't wordt hier te koud." Hij liet zich meetrekken. Zijn toorn viel ineens en hij zakte in elkaar, als een oud, versleten man.
Heelemaal niet! Volstrekt niet! Wel nee!« Het jongemensch glimlachte, als om aan te duiden, dat de laatste zinnen lichtelijk ironisch bedoeld waren en dronk ondertusschen zijn pot bier leeg.
Meneer, u weet niet, hoe 't me spijt, maar ik ben te verkouden. Kom, kom, het zal toch wel gaan, probeert u maar eens. Nee, wezenlijk! ... O, ik vind het zelf onaangenamer dan u denken zoudt. Kom, mevrouw, zeî mevrouw Berlage, doet u 't maar! en er kwamen van achteren verscheiden heeren en dames die de blonde weduwe van Borselen met smeekingen om toch iets te zingen overlaadden.
Zij, de hand warmend in 't grooter geworden zonneplasje, speelsch de poes verduwend, die spinnend 't zelfde zocht, praatte door: ...."Toen de boel af was gebroke, kon je zien, kon je zien elleke dag wat anders. In September zijne ze begonne. As je eerder hier was gewees, Eli, ha-je je hart kenne ophale. Herinner jij je nog, hoe 't vroeger was?" "Nee", zei hij. Nooit had-ie 't opgelet.
»Nee, nee! beste jongen!« viel de Jood weer in. »En ik heb er nou geen spijt van ook, want als dat niet gebeurd was, zou jij nooit je oog op den jongen hebben laten vallen en nooit tot de ontdekking zijn gekomen, dat hij 't was, dien je zocht. Nou! ik heb hem door de meid voor je terug gekregen en nou begint zij voor hem in de bres te springen.« »Draai die meid der hals om!« zei Monks ongeduldig.
"Ja men haalt die zaken liever niet op, maar...." "Nee natuurlijk; maar....?" "Ze moet toen zeer veel geconverseerd hebben met een zekeren jonker Lasure, later getrouwd met een freule Leeuwenhuis. Enfin, juffrouw Armelo kwam toen ziek in Romphuizen terug." "Ziek....?" "'t Heette toen tering. Enfin, als het kind maar een naam heeft."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek