Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
Hij was zijn leven lang de vriend der armen geweest, der eenvoudigen en nederigen, hun had hij de teerheid van zijn hart gegeven, hij had gesidderd van toorn over wat aan hen misdaan werd, hij had snijdend en scherp als geen ander de grooten aangeklaagd, die hen verdrukten; nu hadden de kleinen hem verjaagd uit hun midden, met steenen, als een dolle hond. Wat deed hij nog op aarde?
Jezus Christus heeft gezegd: Biedt de andere wang aan. Ziedaar." En zij hield hem de andere wang toe. Jean Valjean verroerde zich niet. 't Was, of zijn voeten aan den grond waren gekleefd. "'t Wordt ernstig," zei Cosette. "Wat heb ik u misdaan? Ik verklaar, dat ik verstoord ben. Ge zijt mij verzoening schuldig. Gij eet met ons." "Ik heb gegeten." "'t Is niet waar.
De vader noch de dochter hebben ooit iets misdaan; de dochter koestert "groote liefde voor een bevallig jonkman" en is ons dus daardoor reeds sympathiek. Conscience blijft dan ook zichzelve, en in de ontwikkeling zijner geschiedenissen den toonaard zijner beelden getrouw. Zijn goede dingen zijn enkel een afspiegeling van wat hij zag en wat hem deed mijmeren.
Ik liet hem binden, voeren in ons huis, En ging toen uit om weder goed te maken, Wat hier of daar zijn woede had misdaan.
"O, God, mijne arme schaapkens van kinderen, wat hebben zij toch misdaan!" morde Jan Verhelst. Maar hij beheerschte zijne smart en zeide met besluit: "Mie-Wanna, versmachten wij ons verdriet, bedwingen wij onze tranen met geweld. De tijd vervliegt. Gauw, zeg mij, hoe gij zijt gevaren sedert mijn vertrek; dan zal ik u van ernstige dingen spreken."
Stoffel hield 'n napreek, waarin-i aanvulde wat huisdominee vergeten had. Hy sprak van Koran, Dathan en Abiram, die iets dergelyks misdaan hebbende als Wouter, daarvoor waren gestraft met 'n ontydige begrafenis.
Had men hem iets misdaan? En waarom was zelfs het sterk aandringen van de barones, die nu zeker o zoo boos op hem en wellicht ook op haar zou zijn, niet bij machte geweest hem nog langer daar te houden? Zooveel onoplosbare, kwellende vragen, die eerst opheldering zouden krijgen als hij 's avonds weer thuis zou zijn.
Niemand wilde de hand opheffen tegen den man, die van God geslagen was; het medelijden deed vergeten, wat hij misdaan had.
Hij hoorde hoe men van alle kanten zijn naam uitsprak en kreten van verbazing slaakte. "Het is Jan Verhelst; ja, het is Jan Verhelst!" riep men. "Wat heeft hij misdaan? Gestolen? Het is onmogelijk? Wie weet?... Hij heeft misschien gevochten en iemand met een mes gestoken? Maar hij was de goedheid zelve.... Een kwade slag? Het kan iedereen gebeuren. Arme Jan Verhelst, arme Jan!"
Zelfs zijn vader verdween een weinig uit zijn ziel voor den glans zijner liefde. Hij antwoordde eenigszins verlegen: "Ha, zijt gij 't Eponine?" "Hoe zijt gij zoo deftig jegens mij? Heb ik u iets misdaan?" "Neen," antwoordde hij. Hij had werkelijk niets tegen haar: integendeel.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek