Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 mei 2025
De veldwachter naderde Jan Verhelst en zeide hem, dat een rechter en de substituut van den procureur des konings hem in het wachthuis riepen, om zijne verklaring te hooren. De arme baanwachter kon zijne oogen van de gendarmes niet keeren. Kwamen zij voor hem? Om hem te halen? Zou hij naar de gevangenis? Onmogelijk! Wat had hij toch misdaan?
JOHAN. En waarvoor dacht je dat ik terugkomen zou? MARTHA. Om goed te maken wat je misdaan hebt. JOHAN. Ik? MARTHA. Heb je vergeten dat er een vrouw in ellende en schande gestorven is door jouw schuld? Heb je vergeten, dat door jouw schuld de beste jaren van een opgroeiend meisje vergald werden? JOHAN. En dat moet ik van jou hooren? Martha, heeft je broer dan nooit...? MARTHA. Wat?
Toen reed Svaba heen. Helgi echter ging naar zijn vader Zwaardwacht, en zeide: "Koning Zwaardwacht, gij zijt wel beroemd als aanvoerder van vele legers, maar gij laat de vlammen vreten in het land van vorsten, die u nooit iets hebben misdaan. Roodwolk regeert over de burchten, die aan onze verwanten behoorden, en hij heerscht ongestoord over het eigendom van de dooden."
Vere wilde haar bedaren: Wat zijt ge toch onredelijk, liefje! Eer een maand verstreken is, hebben we weer dien goeden Simon bij ons. Hij heeft immers niets misdaan, hoegenaamd niets! Hij is te goed, hij heeft zich met eene verdachte zaak laten inschepen, hij weet niet wat slecht is .... Zij nu maar rustig. Ho! ho! En is dat daar altijd donker waar hij is? En zijn daar ratten? Onzin!
Veel dat nu geweten noch begrepen wordt, zou voor allen duidelijk worden, wilde iemand den arbeid ondernemen uit de vonnissen der Delische rechtbank de op koelie-delicten betrekkelijke af te zonderen, en uit "het juridisch" in het Hollandsch te vertalen. Althans datgene wat nu in volle onwetendheid misdaan wordt, ware dan te vermijden.
Cosette was een weinig verstoord over de kleine, vruchtelooze poging van haar geheugen; zij zeide bij zich zelve, dat het slecht van haar was en zij er wezenlijk aan misdaan had de woorden te vergeten welke Marius tot haar had gesproken. Zij verliet het bed en verrichtte de beide reinigingen van de ziel en het lichaam, haar gebed en haar toilet.
"Ik heb niets tegen haar misdaan," dacht hij. "Wil zij zichzelf straffen, tant pis pour elle." Toen hij reeds wilde heengaan, scheen het hem alsof zij iets gezegd had en een plotseling medelijden met haar doordrong zijn hart. "Was is het Anna?" vroeg hij. "Ik? Niets!" "Tant pis!" dacht hij weder en werd plotseling weer koel, keerde zich om en verliet de kamer.
Ja, antwoordde hij op een toon van groote voldoening. En zij sloot de oogen, rillende bij de gedachte dat haar kind idioot was. Het was als een straf, die op haar drukte. Maar wat had zij dan misdaan? Zij las niet verder en zij hield hem steeds op haar schoot waar hij stil tegen haar aan bleef liggen, toen zij door den salon iemand hoorde naderen. Het was Eline. Zoo, dag Elly. Dag Betsy, dag Ben.
Weet wel, met mijne ongenade valt niet te spotten. En nu vooruit, aan het werk! en vlug ook!" "Key, Key!" zoo klonk eene diepe, bedarende stem, "wat vaart gij toch uit tegen een knaap, die u tot dusverre niets misdaan heeft! Kunt ge dan niet zien, dat het werk, hetwelk gij hem opdraagt, nieuw voor hem is en dat hij allerminst gewend is, om op zulk een toon toegesproken te worden?
"O, het valt hard, uw genade, zijn oogappel, zijn dierbaar kind te verliezen!" antwoordde hij met een tranenvloed: "Zij was zoo schoon, zoo braaf, zoo rein; en nu... dood.... in de lente haars levens! Gerechte God! wat heb ik misdaan, dat Gij mij zoo zwaar kastijdt?" Van Bergen gevoelde innig wat die ongelukkige vader moest lijden. Ook hij was dikwerf en bang beproefd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek